"Ayna gibi bir þeysin sen sanýrým: Baktýðýmda kendimi görüyorum... Hem ben gibi... hem de aynaya bakýnca insan kendini inceler ve birþeyler yakalar... yakaladýklarýna daha detaylý bakar, ve onlarý ele alýr... -bkz: büyüyen götü görüp, küçültme giriþimi mesela!-"
   
Aynaya bakmak iyidir! Kendinle yüzleþirsin. Sadece sen ve sen olursun. Kimse bakmaz! Sadece sen bakarsýn, kendinden birþey gizlemezsin. Kendine "karizma yapmak" istemezsin. Ama, kendinin fark etmediðin güzelliklerini de görürsün belki, ayný zamanda. Gördüklerin arasýnda kusurlarýn da vardýr. Onlarý, baþkalarý için kaparsýn ama ayna karþýnda kapatmaný gerektirecek bir durum yoktur! Hatta daha da açarsýn, daha da yaklaþýrsýn... ezberleyene kadar bakarsýn..
   
Aynaya kendinle barýþýkken bakarsýn. Eðer ki deðilsen, aynalarý kýrmak gelir içinden, hatta seni yansýtan vitrin camlarýndan bile kaçarsýn. Aynalarda kusur ararsýn; "bu þiþman gösteriyor, þu kýsa gösteriyor" gibi laflar edip kendini kandýrýrsýn. Kandirirsin kendini iþte, eðer kendinle küs isen.
   
Aynasi olmayan bir evde yaþarsan eðer ve aynaya bakmak istersen, yollarda gördüðün vitrin camlarýna yansýyan imgeni yakalamaya çalýþýrsýn. Ama, yürüyorsundur, ve duramazsýn! Çok kýsa sürer... Açýk deðilsindir; bir sürüu insan vardýr dýþarýda. Bu yüzden de duramazsýn. Zaten gördüklerin hoþuna gitmez; çünkü evden aynaya bakmadan çýkmýþsýndýr. Eve ayna almanýn vakti gelmiþtir artýk!
   
Aynalarýn bazýlarýna güldüren aynalar denir. Hani insani daha uzun, daha kýsa, daha yamuk gösterenlerine... Onlar sanýldýðýnýn aksine sadece lunaparkta olmazlar, heryerdedirler... Evdeki bile bir güldüren ayna olabilir! Güldüren aynanýn özü, deforme göstermesidir ve neredeyse tüm maðazalar bunlarý tercih eder. Hani daha uzun ve daha zayýf gösterenleri var ya! Ama, bilmezsin ki bazen evdeki aynan da olduðundan uzun/kýsa vb. gösteriyor olabilir. Belki de aylardýr boþu boþuna rejim yapýyor, topuklu ayakkabý giyiyorsundur. Bunu fark edince gülersin iste... Bütün o bunalýmlý düþünceler kafandan gider ve saatlerce gülersin, kendine, aynaya, ve kendini nasýl da kandýrdýðýna.. ve sonrasý güzeldir, artýk biliyorsundur ki o ayna seni deforme ederek göstermiþtir!
   
Aynalara saatlerce bakan insanlar vardýr. Bazýlarý saatlerce kendini beðenir, bazýlarý ise saatlerce kendinden nefret eder... Ama, bu onlarýn ne kadar güzel ya da ne kadar çirkin olduðu ile alakalý deðildir. Sadece kendileri ile arasýnýn nasýl olduðu ile alakalýdýr. Kendisine açýk olan kiþi aynaya saatlerce kendisini sevmek için bakar. Her nasýl olursa olsun; þiþman, kýsa, orantýsýz, beyaz, sivilceli, sarkmýþ... Çünkü; karþýsýndaki kendisidir, ve kendisi kendisinin "en iyi arkadaþ"ýdýr...
   
"Sen de benim güldüren, güldürürken düþündüren aynamsýn iþte..."