3. sýnýf bir ömrün koltuk boþluðunda taþýr mýyým seni
Gözlerin gözlerimin penceresinden seyrederse dünyayý belki...

Ve çok alafranga kaçacak kent hikâyelerine
Dilsiz et bebekler ve rüzgârgülleri ekerim ben geceleri
Ama sadece geceleri
Üçtaþ oynamaz çünkü ölüm

Þimdi zarýn yek gelme ihtimaliyle ayný orandayým
Gözlerime nehirler kaçtý dilime kurþun
Ve ayýplanýp býrakýldým öylece trenlerin pencerelerine

3. sýnýf bir ömrün karaktersizliðiyle bir tutar mýyým seni
Teninde mihrap gibi düþerse tohum
Secdesi olurum dudaklarýndaki kývrýmýn
O zaman belki...

Hadi masallarý anladýk da aðlamak nesi oluyor yalnýzlýðýn
Büyümeye inatlaþan çocuklar albümünde
Aðzýmda kan kuþlarý tutuyorum
Varsýn niyetçi amca bugün ölmüþ olsun
Tavþanlar yaþýyor nasýlsa

3. sýnýf bir ömrün tek gözlü meskeninde oturtur muyum seni
Ellerini gizleyince kasýklarýma belki...

Dilimde kentsoylu zehirler taþýyorum içimde varsýl sokak aralarý
Büyük meydanlarýn öfkesiyle büyümüþ oyun çocuklarýný da
Bir parça tütün gibi uzar gece adamýn aðzýnda
Ýþte ben o nikotindeki aymazlýk olurum

3. sýnýf bir ömrün sükûtunda konuþturabilir miyim seni
Dudaklarýndan dökülürse içkim belki...

Þimdi bir taþýn üstünde oturup vapurlara bakýyorum
Otobüslere trenlere yaðmurlara ve en çok insanlara
Aynalara çekmecelere paspaslarýn altýna apartman zillerine
Kargalarýn gözlerindeki sabahlara...

Ben kendimden kaçýyorum
Sen beni kendinle bir tutabiliyor musun
Ölürsem belki...