Avucunda sakladýðýn düþlerinle, yitirilmiþ duygularýnla sadece merhaba de. Atabildiðin duygularý anlat bana. Geçirdiðin günlerden bir mektup yaz. Uzaklaþtýkça özlüyorum seni. Burada öyle yalnýzým ki ancak yalnýzlýðý anlayan ve cefasýný çeken bilir. Sana anlattýkça duygularýmý bir hoþ oluyor yüreðim. Seninle geçirdiðim günler geliyor. Onlarý hatýrladýkça gülerek geçiyorum. Bugünler de özlem duyduðum için çok anýmsýyorum seni. Bekleyiþlerim ve arzularým yitip gidiyor. Sensizlik bile bana sen de ki bensizliði öðretmiþ gibi. Zaman geçtikçe koyu hayallerim bile eskimeye baþladý. Sen hiç özledin mi beni? Geçirdiðimiz günlerin hatýrý ne kadar yücedir bilinmez. Gece o kadar karanlýk ve bulutlarýn ardýnda saklanan yýldýza baktýðýmda titreyen bir yürek beliriveriyor. Penceremin pervazý da iyice eskimiþ, yaslandýðýmda gýcýrtýsý yüreðimi bir hoþ ediyor. Yýldýzlarýn bu kadar parlak ve alýcý olduðunu görmemiþtim. Onlara baktýkça seni daha iyi anlýyor ve sanki bana mutlu bir eda ile bakýyormuþsun gibi hissediyorum. Gece o kadar güzel ki hiç bu kadar yüreðim huzur bulmamýþtý. Sessizlik iyice devam ediyordu. Yüreðim kâh gülüyor kâh acýyor. Nasýl bir duygu yaþadýðýmý ben de bilmiyorum. Ama anlýyorum ki yüreðimde açýlan bu kapýlar ve sana bir dakika bile hayýr diyemeyecek kadar koþmak ve hayatýmýn geri kalanýný kabul etmeni isterdim. Sitemkâr sözlerimi ne kadar savursam da yüreðimde dolaþan o masum tebessümün ve bana mutlu bir eda ile bakýþýn her þeyden çok beni teselli ediyor. Nerede olduðunun bir önemi yok. Þimdi, sen bir sabahýn ardýnda gizlenen duygularýnla bana bir merhaba de.