Susukundum baktýðým ayna karþýsýnda
Ve ne kadar geçmiþim varsa, o an geldi yine birden aklýma
Ne kadar geçmiþ bir zamaný ruhuma hatýrlatsada, içim titriyordu bir anda
Belki hayýflanmak, birazda olsa mazinin hicran sancýlarýný yudumlamak efkarýmdý


Ruhun göçmelerin eþiðine geldiði aþikardý
Ve fakat bu hakikat kalbimin hüzün sayfalarýnda hicrandý
Ne kar kaldý, fersiz iki göz, hissiz hali öz, edebe ihtiyaçlý dili mahsuz söz ardý
Çekilen çilenin, anlamýna metfun olunamayan derdin üzüntüsü aklým için manidardý


Görmeye muaffak olamadýðým özüm gamdý
Ne derler kaygýsýyla, sürükleyip götüren zannýn harýndaydým
Ah birde belleðime nakþeden defolu ön yargýlar ruhumu yaralardý, takva mý vardý
Anlamýna bigane kaldýðým kutsiyetin sadece gönlümde namý vardý, korku olmazmýydý


Lakin cüretkarlýk cehlimden sudur eden hardý
Nasýl anlatsam, yýllara sari çektiðim sancýyý birazcýk saklasam
Sine-i melalimi hakikatin meþkiyle yýkasam, mananýn vecdine matlup olsam
Gönül sayfamda, kalbin hasretine amadeolduðu sevdayla, aþkýn hasadýna ram olsam


Günlerce hiç durmaksýzýn aðlasam ve yansam
Mahzun yüreklerin, derdiyle anlamlaþan erenlerin kadrini ansam
Sinemin yangýnlýðýný kelimelerin mefrun býrakan mazi dirliðinde arza býraksam
Merakýn ve mefkurenin basamaklarýnda mavera ülfetiyle Yunusun sevdasýna bansam


Hoyrat nefsimin, vesilelerdeki hikmeti anlasam
Ýmtihanýn ve hesanýna mecbur olduðum kalbi,akli ahvalin sancýlarýný býraksam
Nerde ihlas varsa ve gönüller tahvaya hasredilmiþse kalan zamaný bunlara býraksam
Aynanýn akseden yüzünde, puslu eþkalimin karelerinde kulluðun vuslatýna yaslansam


Nerelerde hata yaptýysam, el açarak yakarsam
Secdenin vecdiyle aydýnlanýp, akibetim için vesileleri umutla arasam
Kitabý celilin irþadýna vasýl olarak yeniden durulup, gül kokusuyla aþka koþsam
Kul olduðumu, maksada binaen sorumluluðumu, evladü ayalime bir kez daha anlatsan



Mustafa CÝLASUN