Koca bir malikanenin en küçük odasý benimkiydi. Burasý benim odamdý. En sevdiðim posterleri astým duvarlarýma. En sevdiðim oyunlarý raflarýma dizdim. Hatta odam küçük bir havuzu olan yeþil bir bahçeye bakýyordu. Güneþ doðduðunda ýþýklarýyla ilk benim odamý yýkardý. Bir gün kabýna sýðmaz oldum. Cýlýz bedenim irileþtikçe odam sýktýkça sýktý beni. Malikanenin kuzeybatýsýnda oturan bay çok bilmiþle odamýzý birleþtirmeye karar verdik. Aradaki duvarlarý yýkýp, yalnýzlýklarýmýzý arka bahçeye gömdük. Çekip aldým odama, hayata dair gizemli baþka ne varsa. Yan odada oturan þehvetle tanýþtým. Hayatým 16’sýnda ele avuca sýðmayan heyecanlara gebe yaþadý. Odamý bu kez þehvetle paylaþtým. 10 metrekarelik minik odam gittikçe büyüdü. Boyum uzadý, yaþým ilerledi, bilgim arttý ve bu büyük malikaneyi daha yakýndan tanýdým. Odam demek istemiyorum çünkü artýk 3 kiþiyiz. Odamýzýn güney cephesinde oturan büyük bir kalabalýk en yakýn komþumuzdu. Arada bir ‘Gooooooool’ diye baðýrýyorlardý. Merakýmýza yenildik. Odalar kapýlarý yediði için bizde odanýn duvarlarýný yýktýk. Artýk koca bir aileydik. Bilgi, ihtiras, þehvet, hýrs, heyecan, adrenalin, gelecek derken küçücük odam büyük bir hane oldu. Koca bir malikanede daha yýkýlacak çok duvar, tanýþýlacak çok komþu, bilinmesi gereken çok gizem vardý. Annemin ninnileriyle baþlayan müzik aþinalýðým, yan komþum oldu. Duvarlarý, ritim eþliðinde þarký söyleyerek yaktýk. Kulaðýmdan eksik olmayan ritimle yaþamak oldukça keyifli hale geldi. Heyecaným, merakým hep mutlu odalarla karþýlaþtýrmadý beni, malikanede bulunan güneþ görmeyen kör odalarý, rutubetten çürümüþ yosunlu mekanlarý gördüm. Hatta iniltisini duyduðumda köþe bucak kaçtýðým aç ve hasta dolu odalar keþfettim. Bir ara boyalarý dökülmüþ, parkeleri çürümüþ, yatacak yataðý iyice eskimiþ kapý numarasýnda fakirlik yazan odalarýn varlýðýndan haberdar oldum. Ama futbolu, müziði, teknolojiyi ve adrenali o kadar çok sevdim ki her gün moralimi bozan bu tür odalarý görmek istemedim. Aradan yýllar geçti. Küçücük odama sýðmayan dev bedenim sonunda, malikanenin neredeyse bütün odalarýnýn duvarlarýný yýkmýþtý. Benim diyebileceðim bir odam yoktu artýk. En sevdiðim posterler yýrtýlmýþ, en güzel oyunlarým çalýnmýþ, beni ben yapanlar artýk baþkalarýnýn olmuþtu. Yalnýzlýðýmý paylaþacak birilerini ararken, kalabalýklar arasýnda yapayalnýz olduðumu anlamam uzun sürmedi. Þimdi ihtiyar bir bunaðým. Malikanedeki bütün odalarý keþfettim ama beni ben yapan, beni özgür kýlan bütün deðerlerimi de yitirmiþtim. Þimdi bakýma muhtaç odalarda gördüðüm manzaralardan birini de ben yaþýyorum. Elimi tutacak birini aradým malikanede, odamý paylaþtýðým hiç kimse yüzüme dahi bakmadý. Beni kendilerine benzeten, yalnýzlýk çukuruna iten bütün çýkýþ kapýlarýmý yutan odalarda tutsak kaldým. Odalar kapýlarý yedi. Bütün duvarlarý çýkýþ yolu bulmak için yýktým. Yaptýðým tek þey kendimi yalnýzlaþtýrmak oldu. Þimdi lütfen kapýsýz odalardan çýkmam için bana kendi kapýný açar mýsýn?

Yasal Uyarý: Bu eserin bütün telif haklarý Adem Eyüpoðlu´na aittir. 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu gereðince Ýzin alýnmadan kullanýlmasý ve yayýmlanmasý yasaktýr