Gece,
Ne güzel geliyor dimi kulaða,
Ne ihtiþamlý,
Keþke öyle olsa,
Ama benim hayatým da bu kadar hoþ olmuyor geceler,
Karanlýk,
Çirkin,
Dipsiz bir kuyu gibi oluyor,
Sanki o karanlýktan biri beni yanýna çekiyor,
Her ne kadar gitmek istemesem dirensemde,
Olmuyor her gece orada buluyorum kendimi,
Sonra gün doðuyor,
Kurtuluyorum oradan,
Çok merak ediyorum acaba bu kýsýr döngü bozulucak mý diye,
Ama ne bunu bozabilicek kusursuz bir ruh var bu hayatta,
Ne de o ruhu hakedebilicek biri var bu þiirin ardýnda...