ï¿½zEdebiyat - irem turgut - Aï¿½ka Sï¿½yleyemediklerim

Acý insanýn sýnavý. Çünkü acýyla öðreniyorsun her ýstýrabý.
Yaþayacaksýn bunlarý. Körü körüne birini seviyorsun çünkü. Nereden biliyorsun deme bilmiyorum. müveccin deðiliz. Baþýna gelecekleri söylüyorum. Hikâyenin baþýnda baþýna gelecekleri öðrenirsen yoluna çýkan engellerden yýkýlmadan geçersin diye söylüyorum. Ama þunu söylüyorum eðer âþýksan dayanamazsýn git ve söyle içindeki aðacýn dallarýnda sakladýðýný. Yapraklarýn içindeki binlerce sýrrý. Ýlk gördüðümden beri de. Senin farklý olduðunu hissettim de. Neden yaþadýðýmý bilmiyorum çünkü bana ait olan en önemli þey artýk senin de. Ne olursa olsun de. Yoksa piþman olursun. Sen yaptýn mý diye sorarsan yapmadým. Yapamadým. Baþkasýna aitti onun kalbi. Öyle tuhaf bir döngü ki. Millet bana tutkun ben ona meftun o baþkasýný istiyor baþkasý daha baþkasýný. Ne olursa olsun nedenini sorgulamadan kabulleniyor onu. Çok uzattým. Aðlayacaksýn þimdi. Ama öyle bir þeydi ki, dýþarý çýktýðýnda soðuðu iliklerine kadar hissedip o soðuktan zevk almak gibi. Anlýyor musun, zararlý olduðunu bile bile zevk almak. Kafayý mý üþüttün deme sadece âþýktým. Hiç benim olmayacak birine âþýk. Seviyordum onu belki de oda beni. Ama neden baþkasý oldu o zaman. Onun bende yarattýðý mecdeziri baþkasý onda yaratýyordu. Ýçim acýyordu, belki hiç yanmadýðým kadar yandým. Ha piþman mýsýn dersen, Evet. Hem de köpekler gibi. Güzeldi. Onu sevmek güzeldi. Ama öyle bakýyordu ki bende der gibi. O kadar sýcaktý ki yanýmda olduðunda. Aldanmýþtým çocukça bir gülüþe. Sakýn piþman olma. Sakýn ileride keþke deme. Aný yaþa zamanýnda. Ben onun için öleceðimi söyleyene kadar o âþýk oldu bile. Þimdi diyorum ki belki söyleseydim belki. Ýçim içimi yiyor. Bunu dememek için sen yapacaksýn ne olursa olsun yapacak. Ölümüne sevda diyorsan yapacaksýn. iþte senin hikayen ister baþrol oyuncusu ol ister yardýmcý yönetmen. Ama ne olursan ol kardeþ piþman olma. Kalbini bir kazanýn içinde kavurma. Seni istemese de en azýndan keþke demezsin. Anlýyor musun keþke. Unuturum deme geçmiþini unutabilir misin? Koparýp atarým deme. Atabilir misin kalbini yaþayabilir misin o zaman. Nereye gitsen arkandan gelmez mi geçmiþin beni de al diye. Saçlarýna aklar düþtüðünde her bir ak onun eseri olacak. Öyle bir þeydir ki bu aþk melekten saf þeytandan akýllý olursun. Yýldýzlar daha yakýn olurlar gözlerine. Daha bir baþka parlarlar. Gözlerin ise yansýtýr yüreðini. Aþk öyle bir döngüdür ki sevdiklerine sevdiðin için üzmektir aþk. Anlayabilmesi çok güç ama ne yazýk ki böyle. Zaten aþkýn kendisi baþtan sona hüzün. Ýki kalp iki göz iki sevgi olduktan sonra bir sorun yok ama ya bir kalp bir göz bir sevgi olursa iþte o zaman yandýðýnýn resmidir. Bedenine ateþten bir gömlek giydirilmiþ Gibi ýsdýrap çekersin. Halk dilinde buna karþýlýksýz aþk diyorlar. Ama bence bu aþkýn ta kendisi. Neden diyeceksin biliyorum. Çünkü ben aþký ýzdýrapla tanýmlarým ýzdýrap ise en çok böyle çekilir. Çýðlýklar atarsýn hiçbir þey yokken. Aðlarsýn en mutlu sahnelerde. Acý çekmeden acý çekersin. Ruhunun bedenine cambazca bir oyunudur. Bedeninde en ufak bir çizik yokken acý çekersin. Bedenine yapýþan bir varlýk vardýr çýkartamazsýn çekersin çekersin ama çýkartamazsýn. Öyle bir acý çekersin ki annen ölmüþ gibi. Neden mi? çünkü annene senin en kýymetlin. ya iþte böyle asuman hadi sana iyi yolculuklar. Bunlarý derken yaðmur bastýrdý o kadar zarif yaðýyordu ki sularýn musikisine dalýp gidebilirsin. Yaþlý kadýn ellerini cebine soktu havaya bakarak gitti. Giderken arkasýna sadece bir kere baktý arkasýnda býraktýðý ona el sallýyordu. Ama o sadece bir gülümsemeyle yavaþça kafasýný döndürdü. Çok geçmeden havayý toprak kokusu sardý. Asuman yavaþça ellerinin düðümünü açtý ve kalktý. Dar ama bol aðaçlý yoldan sýk adýmlarla ilerliyordu. Kirpiklerinden süzülen yaðmur sularýný sildi. Topuklu ayakkabýlarýnýn sesi kulaklarýný týrmalýyordu. Arkadan bir ses geldiðini duydu arkasýna baktý hemþire asuman haným asuman haným diye baðýrýyordu. Arkasýný döndü. Kafasý karýþýktý hemþire yanýna gelene kadar yaþlý kadýnýn neler söylediðini düþündü. Kendine gelemedi. Bu defa söylediklerinden çok etkilenmiþti. Fikirleri demir parmaklýklar kadar kara ve sabitti. Geri veya ileri gitmiyordu.hayatý sönmüþ bir mum gibi son demlerini yaþýyordu.

B BB>