Neyse konumuz kendinden sýkýlanlar deðil özlenenler, özlenecekler... Özlem aðýr bir yüktür yüreðe, ama özlemleri, sevgileri olmayan bir yürek de boþ boþ bakar be dünyaya. Bizi zenginleþtiren, hatta insan kýlan da bu yaþadýklarýmýz deðil mi? Ama asýl özlem ölümlerle geliyor. Allah'ýn takdiri deyip kabullenmesi nispeten daha kolay ayrýlýklar bunlar. Gerisi ise yalan ayrýlýklar. Bunu sorgularken arada öfkeli cümlelerim olacaktýr. Þimdiden affola....

Kayahan'ýn þarký sözlerinden birinde geçer ya : Seni aramýyor, seni sormuyorsam bu senden vazgeçtim demek deðildir. Peki nedir?? :)) Tabii ki vazgeçtiðinden! Otur sen buna kendini inandýr:) Hangi ulvi sebebe sýðýnacaðýn senin yaratýcýlýðýna kalmýþþþ. Ararsam sitem eder mi diyeceksin, onu kendimin 1/10 u kadar bile sevmediðimden buna katlanamam mý diyeceksin karýþmýyoruz. Zaten önemsesen durmazdýn, arardýn, uzak kalmazdýn böylece sitem de oluþmamýþ olurdu. Ha bunu yapmamak için bile kendinde deðil karþýndakinde bahane araman da hiç deðiþmediðini bir kez daha gösterir o ayrý. Eskiden bunlara da inanýrdýk. Ýnsanlarýn sebepleri olduðuna ve olaylarý o sebeplerle bütün olarak ele alýrdýk ki affederdik aranmamazlýðý, sorulmamazlýðý ve kaçýþlarý.. Ýnsanlarýn sýkýntýlarýndan dolayý sevdiklerinden saklandýklarýný düþünürdük. Bu kadar da sarýþýn olunmaz ki kardeþim. Kimse gerçek yüzünü göstermiyormuþ meðer kendine bile. Kendi menfaati kulaðýna ne fýsýldadý ise ona göre yaþýyormuþ hayatýný. Özleyen, özlendiðini bilen arar. Özledikleriniz özlenmeye deðiyordur umarým. Komik kýzmýþým ben eskiden harbiden:) Büyüdüm mü ne:)

Çok sevdiðim ama çok uzaklardaki bir dostum ki hakiki dosttur, bedeni dünyanýn öte ucunda ama kalbi kalbimin hemen yanýnda durur, bugün beni aradý ve büyüdüðümü söyledi. Yazýlarýmý okuyunca içimdeki iyiyi dizginlemeye çalýþan ama iyinin her fýrsatta hortladýðý bu kendimle kavgamý çok sevdiðini anlattý. Yüreði güzel, sözleri güzel, gözleri güzel dostum benim doðru söylüyor. Bitiremedim þu kavgamý kendimle..

"Ýnsan bir kuyuya düþtüðünde, itenin ne önemi vardýr ki. Onu en çabuk þekilde dibe götüren, kendi aðýrlýðýdýr.” demiþ John Webster. Dediði doðru :) Bir de þu sözümüz var "Kendi düþen aðlamaz ".. Nedenmiþ! Bal gibi de aðlar hem de daha çok aðlar. Kendin düþtün diye canýnýn yandýðýný inkar etmek zorunda mýsýn ki. Bu konularda dilimizde söz çok. "Herkesin ipiyle kuyuya inilmez". Ya seni býrakýr oracýkta ya da seni senin ipinle boðuverir caný sýkýlýnca. Kal orda beter ol! Niye güveniyorsun elin ipine:) Niye kanýyorsun gerçekleþtiremeyeceði ama kurmaktan çekinmediði o hayallere. Þiirleri yazdýran o güzelim duygularý böyle karanlýk dehlizlere yollamanýn ne alemi var. Ya kendi kýsýtlarýmýza bakmadan beklentilerimizle milleti bunaltmanýn. Görünen o ki, krallýk bitmedi hala. Eskiden her ülkede bir tane filanmýþ ya da her yönetimde diyelim. Þimdi elimizi sallasak krala çarpýyoruz. Ýnsanlar kendilerini ne zannediyorlar gerçekten merak ediyorum. Nasýl bir dev aynasýdýr bu kendilerine baktýklarý? Hangi haklarla hadlerini aþtýkça aþýyorlar? Ya ilahi adalet yoksa. Oh ne ala ya. Bu gibilerden mecburen ayrý kalýrsýn, zaten birarada olunmaz, nerede seni boðacak, nerede ortada býrakacak güvenemediðinden. O düþünmüyorsa senin ellerinin sýcaklýðýný özlemeyi, býrak sen de düþünme!

Dedikodunun, kýskançlýðýn, kötülüðün, planlarýn dikalasý bizde. Yeri gelir koyu müslüman, dindar oluruz, namaz oruç deriz ama kimsenin kalbine, hayatýna ne ettiðimize bakmayýz, yeter ki menfaatimiz doysun. Bizde herkes herkesin iþine burnunu sokma hakkýna sahip, onu yargýlayýp infaz etmek için can atýyor. Her yanýmýz birinin düþtüðü duruma kendi düþse normal karþýlayacaðý bir çok þey için sizi dýþlamaya hazýr gardiyanlarla dolu. Býrak menfaatlerine ters düþmeyi hayata karþý en ufak açýðýný yakalamaya görsünler bitirirler oracýkta iþini. Para bende tanrý benim mantýðý olan patronlar, içlerinde en büyük hafif meþrep ruhunu taþýyýp namuslu görünmeye çalýþan hemcinsler, derdi sadece pantolonlarýnýn cebi ya da ortasýnda kalmýþ karþý cinsler tek tek yaþam enerjilerimizi emen vampirler gibiler. Namus cinayetine saygý duyan insanlar var günümüzde. Ýçindeki iki kelimenin hangisi daha dehþet verici ? Namus adý altýnda bebek öldürmeyi mi haklý buluyoruz (Karslý bir aile iki aylýk bebeði yasak iliþkiden oldu diye asfalta gömmüþtü haberine atýftýr. Bebeðin suçu ne) ? Bu gidiþle cennet hayal derim haddimi aþýp. Bu kadar birbirini yiyenleri Allah niye bir araya getirsinki. Cennete bir tek peygamberlerle evliyalar gidecek kanýmca yoksa iyi de olsan seni býrakmýyor bu kötüler. Ya kötü düþünce, ya kötü eylem, en azýndan kötü söz ürettiriyorlar mecburen. Bunlarsa özlemeyi býrak uzakkk upuzak olmamýz gereken insan tipleri.

Geniþ olacaksýn bu dünyada yaþayabilmek için. Ya da kaskatý katý ki kimse moralini bozamayacak, kendine güvenini çalamayacak. Derin düþünmeyeceksin, zeki olmayacaksýn, hiçbirþeyi sorgulamayacaksýn, yüreðindeki insanlýk sevgisi dahil sevgileri silip atacaksýn ki dünya hayatýnda baþarýyý yakala, öbür tarafta cehennemdesin ama her türlü gideceksin oraya zaten. En azýndan uðramadan geçemeyeceksin. Bizim gibi ince düþünen insanlarýn mutlu olmalarý zor ve kýsýtlý iþte böyle.. Ama yine de buna da þükür diyorum.

Aslýnda herþeyde anahtar kelime emek vermek. Ýnsan verdiði emeðin karþýlýðýný istiyor. Ýster tarla eksin, ister kalplere sevgi . Ýstiyorsun ki en ufak menfaatine ters düþtüðünde elinin tersi düzüne karýþýp bizi hayrete düþürüvermesin güvendiklerin. O kadar çok fýrtýnanýn içinde insan sevdiklerinde dinmek istiyor. Onlar onu anlasýn, korusun istiyor. Tecrübe denilen þey sanýrým hayalkýrýklýklarýmýz ve o bizi , içimizdeki þeyleri yokederek akýllandýrýyor. Yani tecrübe olayý hikaye, o kýsmýn bitmiþ oluyor zaten istesen de bir daha yaþayamýyorsun..

Ayrýlýklar özlemler derken ben konudan saptým yine duygularýn güzelliklerini böyle katledenleri hatýrladýkça... Hafta sonu yine eski dostlarýmla birlikte þimdilerde ellerimin sýcaklýðýný özlemeyen birinin bulunduðunu bildiðim ama görmediðim, aslýnda görmek de istemediðim yerlerde, çýnar aðacý kadar geniþ ve köklü anýlarýn gölgesinde, onlarýn benzer hikayelerine objektif yorumlar yapar ve gerçeði olayýn içinde iken görmek istemeyen itirazlarýna içimden hoþgörü ile gülümserken oluþtu bu mektup. Yaþayýp görecek ve hakverecekler nasýlsa. Hakvermeleri hiç önemli olmasa da.. Bir kez daha anladým ki; insan inanmak istediðine yeniliyor ve gerçekleri ancak savaþ meydanýnda yapayalnýz yaralarý kanar halde kaldýðýnda farkediyor. Sonrasý býrakýp gideceði yerlerin önünden bile geçmemek oluyor.

Neyse caným neyse, aðlatýrsa Mevlam yine güldürürmüþ her gözyaþý damlasý ayrý bir bereketi getirirmiþ. Hadi bakalým, içimizi kanatan yaralarýn üzerine bu merhemi kondurup yüzümüze yerleþecek gülümsememizi görmek üzere aynaya bakmaya ..

Ey sadece kendini düþünen insafsýzlar; þu ölümlü dünyada her saniye bir bir yenilirken kaçýnýlmaz sona doðru deðiþmez bir ritmle ilerleyen zamana, birkaç günlük eðlence uðruna, sýrf canýnýz istedi diye, aklýnýzda kaldý diye, birilerine inat olsun diye sorumsuzca, yalan dolanla girmeyin kimsenin hayatýna.. Herkes sizin kadar kurnaz olmayabilir, size safça inanabilir, gerçek yüzünüzü görmek için geç kalabilir, kendini size harcatabilir, aptal oyunlarýnýza alet olabilir. Eðer ipiniz saðlam deðilse, yüreðiniz ve bileðiniz boþ laflarýnýz kadar güçlü deðil ise, ruhunuzda cesaret kýrýntýsý dolaþmýyor ise, karakteriniz oturmayý býrak yollarda aylak aylak geziniyor ise kimseyi o kuyulara indirmeyin!! Ve bu insanlara inanan grup da lütfen akýllanýn. Býrakýn gönül gözünü, akýl gözünüzü açýn.. Affetmeyin.. Nasýlsa kendinizi özel sansanýz da bu insanlarýn sizden sonra da benzer hikayeleri baþkalarý ile de yaþayacaðýný göreceksiniz. Sözüm yine meclisten dýþarý elbet.

Ve son olarak diyorum ki; o kadar da önemli olmazdý býrakýp gitmeler, býrakýp gittiðin ya da býrakýp giden en azýndan bu saygýyý haketseydi eðer...

16.06.2010
Rüya