Kimseye saramadým her nedense ve nasýl bir meretse suskun soluklandým
Yýllara sari burukluðumla çaresiz bakýndým ve öylece yaþadým
Ne etrafýmda vaki olan olaylarla kayýtsýz kaldým
Ne vicdanýmla yüzleþerek ruhumun sesine kulak asmadan umutla uðraþtým
Yýllarca vaktin zuhurunda ki hikmeti sorguladým lakin hiç usanmadým


Bazen annemin ninnisinden tebarüz eden külyalarla uykuya daldým
Yýllar sonra bir bakýndým annemin sesinden ve hevesinden arta kalanbirþey bulamadým
Babamýn vakarýndan kaçýnarak mahcubiyetimle biraz olsun yaklaþtým
Sanki rüyalarýn sultasýnda anlama uzanýp hasretin baðrýnda çaresiz aðlýyordum
Babam ve annem göçeli kaç yýl oldu vefakat gönlüm onlarsýz hiç ayýkmadý


Garip bir sýzý kuþatýyordu halimi yetimin ayan olan çýðlýðýndan
Yanýbaþýndan geçmekte olduðum ve fevkalade sükununda idrakimle haþyete koyulduðum
Sessizliðin manzarasýnda ve tuvale dokunan fýrçanýn senasýnda hicran vardý
Renklerin bin hüzünle anlattýðý hevesler sanki kursaklarda asýlý kalmýþ aðlýyorlardý
Ne çare ki þehredemediðim lehçenin bir güzelliði vardý, hiç yoksun kalmadan okunuyordu


Mýsralarý yaþadýkça, sinemin yýllara sari suskunluðu esinle buluþunca
Eþsiz bir heyecan ruhumu kuþatýyordu, vekalbime sürurla maverayý anlatýyordu
Her nedense þaþkýnlýðým artýyor ve aklým izanýmla bir çetrefillik yaþýyordu
Ruhun dirliðinden aþina olduðum ne varsa ve vicdaným hesap vermek için duruyorsa
Yad edilen korkunun hiçbir anlamý kalmýyordu, hal sürurla buluþuyordu


Peki, o vakit ölümüm soðuk yüzü niye haþyetle anýlýyordu diyordum, kendime
Müddeti nefesin hesabýndan soyutlanarak bir ömnrü heveslere zerkederek yaþamak
Ati için mühletlere sýðýnarak ve dur durak bilmeden akla ziyan hallerle ruhu yormak
Nefsin nizama muhtaçlýðý aþikarken, akýldanelik yaparak çözümleri sýralamak
Ve fakat hiç biran ne olacaðým demeden kaçýnarak, dünyayý kalpte taþýmaktý



Mustafa CÝLASUN