Aklýmý kaçýrtan, derin derin bakan gözler
Birden titretir içimdeki þýpsevdiyi.
Gönlümü çeler, þehvetli ve masumca izler;
Býraktýðý yerden alýp baþlatýr sevgiyi.

Sen ýssýz çöllerde bir çiçeði büyütürken,
Karanlýkta kaybolan þiirlerin içinde.
Koparýr yaraný bir kadýn sen gülerken,
Þeytan görünür, býrakýr acýlar içinde.

O an bölünür uykularýn ve çatlar toprak,
Bir nefeste çeker içine hiç aman vermez.
Sonbahar erken iner kopar dalýndan yaprak,
Senin kalbinde gördüðünü kimseler görmez.
Vakit geldiðinde, sana fani ölüm düþer;
Ýçinde kýrýlan bir kadýn kuþ olup göçer.