Bir kýz gördüm
düþümde
deniz gözleri vardý
beyaz elleri
ve saçlarý
sevda kokan
buram buram.

Düþünceli yürüyordu
þehrin sokaklarýnda
ve þehir
dar geliyordu
sanki ona.

Yüzünde hüzün
elinde bir gül vardý
umarsýzca tuttuðu
böylece yürüdü yürüdü
sonra güle takýldý bakýþlarý
yaþlar süzüldü
deniz gözlerinden
gülü okþadý
öptü öptü
ve yere býraktý.
ardýndan
kaçarcasýna uzaklaþtý.

Uzunca süre görmedim
derken bir gün
yine ayný yerde rastladým
bir þeyler arýyordu sanki
yitirdiði
sevdiði
unutmak isteyip de unutamadýðý
ve gülü gördü birden
yere býraktýðý
solmuþtu
ama o
hala bir güldü
eðildi narin bacaklarý üstüne
gülü avuçlarýnýn içine aldý
yavaþça dudaklarýna götürdü
bir öpücük kondurdu
gülün yüzüne.

Ýþte o an
þimþekler çaktý
gökyüzü karardý
ortalýk toz dumandý
elindeki gül
açmaya baþladý
açtý
açtý
açtýkça bir insan yüzüne
dönüþtü
aðlamaya baþladý
düþlerimdeki kýz
yüreði taþtý
þaþkýndý
çýldýrmýþ gibiydi
gökyüzüne doðru baktý
ve bir çýðlýk attý
avuçlarýnda tuttuðu gül
artýk bir volkandý.

Volkan Baykur