Sökülüyor sonuncusu da çýkmýþ dediðimiz dünyanýn çivisi.Satmaz olmuþ artýk çivi tüm hýrdavatçýlar.Bulunamamýþ bir usta çakacak sökülenler yerine.Çekiç sapý düþmüþ,boynu kýrýlmýþ çakýlan çivinin...

Sað elim un,

Sol elim arsýz.

Sol elim kitap,

Sað elim haram.

Taciz yakalar sol gözüm,

Çamurlu kaldýrýmda cinayete soyunmuþ ceketim.

Taþlanmýþ mahrem duygularým,geneleve paspas edilmiþim.



Bu vatan benim,

Bu vatan senin,

Bu vatan onun...

Düðün alayý olmadý mý alayýnýza bu vatan?Hüzün denizinde boðulurken aðlamadý mý bu vatan?Vataný vurmuþ bir çocuk,bölücü mitinglerinde.Þehit etmiþ vataný bir adam, kör kurþun sayýlan iki gözü gören kör.

Ben dilenci,sulh dileyen yaradandan.

Ben kelebek,yapraklar üzerinde dolanan.

Ben camý kýrýk gözlük,çerçevesi tahtadan.

Ben boþ bir kovan,hala barut kokan...



Mülteci olmuþ en aþina otlar bir dönümlük tarlada.

Muhbirlemiþ kadý,kendini kadýya kesilen parmaktan kan çýkmamýþ.



Sol elim pas,

Avucum bir tutam çivi.

Sað elim çekiç,

Sað elim sulh...

Çakýyorum özgürlüðe,

Çakýyorum barýþa,

Çakýyorum çivisi çýkmýþ hayata...

HAKAN ERKAYA