Caný, balý, ilk göz aðrýsý Ali Rýza'nýn
Ýç Anadolu'nun yaylasýnda
Sonsuz kýraçlara tepeden bakmakta
Yanýnda neredeyse yirmi kadýn
Üstlerinde bir model bindallý
Ayaklarýnda el örme yünden çoraplar
**
Ve hepsi yuvarlak sini etrafýnda
Ve hepsinin ellerinde tahtadan þimþir kaþýklar
Ayný toprak çanaða kaþýk sallar
Eriþteden çorbanýn tadý da bir farklý
Ýçlerinden bir tek aklý, Elif Ana zorlar
Anlaþýlan O, kadýnlarýn Ece Anasý
**
Yirmi kadýnýn beþi yün eðirir, hüzünle
Beþi kilime sabýr duasý okur, göz nurlarýyla
Diðer beþler ellerinde yayýk, yerle gök arasýnda
Sevdalarýna yanýk, yanýk türküler yakar
Eðlenir, eðleþir eþlik eder her ana Elif Ana
Bu ebruli hayallerle uykuya dalýp gider
Uyku ve uyanýklýk arasýna kabuslar
Ardý sýra elemler konaklar
**
Derken gece gündüze zor kavuþur
Postacýnýn heybesinde bir muþtu
Mektubun içi dýþý kan dolu
Çünkü her satýr kana bulanmýþtýr
Yozgat'ýn tepelerinde Ali Rýza'sý
Vatan uðruna bozguna uðramýþtýr
**
Göðsünden alýnan mektupta þöyle yazýlýdýr:
"Ey vatan, sana caným feda
Geceymiþ, gündüzmüþ gözümü kýrpmam
Þehit olurum senin uðruna!.."
Yürek yýrtan dip not düþmüþ;
"Þafaða üç günüm kaldý Elif Anam"
Mektubun sað alt köþesinde;
Bir de üç yýldýzlý imza;
***Yüzbaþý Ali Rýza...

Emine Piþiren/Edremit -Akçay
26.06.2010