ve biline ki bir þiir deðildir þimdi yazacaklarým
bu güzel bir ölünün oynaþmasýdýr hayatla
bu kansýz bir yapraðýn sürtüþmesidir tanrýyla...

minik bir kedi gibi ipte sallanan olgun ruh
kokuþmuþ bir ceset kadar tiksindirici hayalet
gözsüz ve gönülsüz, alkolik bir yonca tanrýsý
sessiz, hatta seviþmesiz kanayan bir bulut kaðnýsý...
öyle yersiz, öyle zamansýz doðmuþsun ki dünyaya
öylesine doðmuþlarýn içine yapýþtýrýlmýþsýn
biliyorum, ne özgür bir ruh
ne de uçan, sarhoþ hayaletler gördün...
sen ancak bir annenin sessiz aðlayýþýný görürdün!

sessiz ve sebepsiz kaybolan soðuk ölü
korkak sevgisiz büyüyen karmaþýk gönül
sonsuz ama sonrasýz doðmuþ bir ruhsun
ve biliyorsun
dünyaya ölü olarak gelmediyse insan
yaþamak zorundadýr...
koskoca gözler, kaskatý sözler ve tipsiz yüzler olsa bile
yaþýyor olarak doðduysan dünyaya
çekmeye mecbursun yalanlarýn çaresiz iniltilerini
ve çirkinliklerin yýrtýcý çýðlýklarýn

ve ölmediysen hala, þu anda
yaþamak zorundasýn geride býraktýklarýna...
yaþamak zorundasýn bir kuþ gibi bu dünyada...