Perdelerin korniþin gücüyle ayakta kaldýðýný öðrendiði bir anda büyümeye baþlamýþtý. Hava eksilerde o zamanlar. Dýþarýda haddinden fazla hatta haddini bile aþmýþ bir rüzgar. Basma fistan elbiseli düþleriyle yataðýnýn soluna uzandý. Elini yanaðýna koyduðunda henüz 18’deydi. Hayaller kurdu bir süre. Mesela baþka þehirleri hatta ülkeleri düþündü. Delilik dedikleri ve yeterince sahip olduðu o garipsemeyi hissetti. Gülümserken uyandý en toy hayallerinden. Ayaða kalktý gri panjurlu odanýn giriþinde kendi halinde asýlý duran aynaya yöneldi ve göz göze geldi aynadaki yansýmasýyla…nihayet tanýþtý kendiyle…
Adý fidan. Ama öyle bildiðimiz gibi küçük daha olgunlaþmamýþ olandan deðil, bayaða bayaða gür, güçlü kuvvetli bir kýz fidan… saçlarý inadýna kýzýl, gözleri denizler gibi mavimsi bir inci tanesi… ufacýk tefecik ama içi,yüreði büyük fidan…
Eskiden daha doðrusu fidan daha yeni tanýþmýþken her þeyle merak ederdi dünyayý,evreni ve insanlarý. Neye benzediklerini mesela. Ya da neye benzeyemediklerini… oysa çok uzun sürmeyecekti keþfetmesi hayvanlar ve insanlarýn tuhaf benzerliðini.
Kapý çaldý… bembeyaz biri yada o neyse( beyazdý demi o renk) güzel bir yüz geldi gülümseyerek. Arkasýnda aðlamaklý iki yüz daha… yaþlý olan aðlayarak sarýldý fidana. Fidan annesini görebiliyordu. Yüzüne dokundu. Oydu tamda düþündüðü. Yani þu an tek ihtiyacý olduðu…
Kadýn kýrýþ kýrýþ alný, beyazlamýþ saçlarýyla orada duruyor kýzýný izliyordu. Fidan tepkisiz. Ne yapmasý gerektiði hakkýnda daha önce bir planý olmamýþtý böyle anlarda. Biz buna hayal kýrýklýðý diyoruz ama fidana göre; hayal bile deðil tam olarak hayat kýrýklýðý kýsaca…
Elini tutup son hazýrlýklarla dýþarý çýkýyor fidan. Esintili bir sonbahar günü. Saat ikindin. Herkes tezgahlarýný kapama derdinde… kuþlar bile sessiz.
Fidan, görmeye baþlarsa ilk görmek istediði þeyi hatýrlýyor…kedileri… o en sevdiði arkadaþý hatta tek arkadaþý olan biricik kedisi elmacýk gibi olanlarý…
Herhangi, öylesi bir banka oturup kedileri bekliyor sabýrsýzlýkla. Zil çalýyor, Okul çýkýþý anlýyor hemen. Seviniyor fidan kendi gibi çocuklarý,gençleri göreceði için…
Ýleride bir grup genç þen kahkahalarla yaklaþýyorlar fidanýn oturduðu banka doðru. Kýz olduðunu bile zar zor anladýðý garip giyimli iki kýz ellerinde sigaralarla geliyorlar. Uzun boylu olaný diðerine hakaret ediyor. O sýrada arkalarýnda ki genç çocuk yaklaþýp baðýrmaya baþlýyor. Bir anda oldukça anormal bir þiddet peydahlanýyor fidanýn yeni açýlmýþ taze bakýþlarýnýn önünde…
Fidanýn gözleri doluyor baþýný çeviriyor polisin siren sesleriyle. Birden ani bir kalabalýk. Kýzlardan biri yerde kan içinde. Ne olduðunu anlýyor üzülerek.
Annesine bakýyor can havliyle. Anlýyor onu doðurup büyüten kadýn kýzýnýn koluna girip eve doðru yol almaya baþlýyorlar. Fidan ümitsiz, fidan mutsuz…
Evlerini gösteriyor annesi. Fidan inanmýyor önce. Evi dediði yer eski bir barakayý andýrýyor. Fidan þaþkýn. Çocukluðunun en büyük mirasý bu ev hep daha farklý þekillenmiþti beyninde. Oysa hiçte umduðu gibi güzel deðildi ev imiz dediði annesinin. Baþýný eðiyor fidan… etti bir hayat kýrýklýðý daha…
Kedi diyor annesine… bana elmacýðý göster. O sýrada yan komþudan sesler geliyor davullu zurnalý. Mahallenin çocuklarý diyor annesi… merak ediyor fidan bahçeye çýkýyor. Beþ-altý erkek çocuðu ellerinde sapanlarla kuþlarý vurmaya çalýþýyorlar… iþte daha fidanýn bakýþlarý yeni tomurcuklanmýþken bir kuþun gözlerinin önünde yere düþüþünü görüyor acýtarak…
Can nasýl yanar bilinmez. Ama yanýyor en okkalýsýndan. Sýzým sýzým sýzlýyor minik kuþun son çýrpýnýþlarýný izlerken.
Koþarak odasýna giriyor yastýðýna sarýlýp aðlýyor kana kana. Ýçinden gelen tüm büyük küfürleri de peþinde sýralayarak…
Görmeseydim keþke. Hep kör olsaydým diye cümleler savuruyor yanan gýrtlaðýndan.
Üzülen annesi geliyor acýyarak. Bir miyavlama sesi. Bak fidan elmacýðý getirdim sana üzülme artýk diyor.
Fidan diþlerini sýkýp baðýrýyor ve sakýn diyor… o anda gözlerini öyle bir kapýyor ki kan oturuyor gözlerine… bir daha hiç biþey görmek istemiyorum diyor… bir daha da görmüyor zaten. Yeni ameliyatlý gözlerine hassas davranmadýðý gereðinden fazla kapalý ve zorladýðý için eskisi gibi görmez oluyor fidan…
Hava eksilerde halen… dýþarýda haddinden biraz fazla bir rüzgar. Basma fistan düþleri kalmayan bir genç kýz fidan… ayaga kalkýyor deðneðine tutunarak aynayý buluyor ve gülümsüyor…
Gözlerimle deðil yüreðimle görüyorum ben …kusura bakma hayat… seninle tanýþtýk ama bundan sonra eksik kalsýn güzelliðinde muhabbetinde. Ben görmeden de yaþarým…