Ne olduysa oldu aklýma takýldý birden- durup dururken- Nedir aþk? Ayaklarýmýzý yerden kesen…Leyla’yla Mecnun mu / Ferhat’la Þirin mi bizi bizden eden?...Sonu meçhul bir baþ dönmesi mi? Bir melankoli mi baþýmýzdan atamadýðýmýz?.. Þiirlere konu/ þarkýlarda týný mý?.. Sahi nedir aþk?..Asýrlardýr inim inim inleten, verem edip, ölüp ölüp dirilten...

Þimdi ayaklarýmýzý biraz yere basalým… Rahat mýyýz? En azýndan eminiz kendimizi taþýyabileceðimizden…Soralým kendimize: ‘ Ne kadar güçlüyüz?’ Kolay deðil, bir baþýna deðil artýk hiçbir þey…Artýk rahat rahat ayaklarýmýzý uzatýp oturamayacaðýz… Pek çok gece uykusuz kalmak zorundayýz…Bir baþýnayken edindiðimiz alýþkanlýklarýmýzýn pek çoðundan fedakarlýk edeceðiz…Vazgeçeceðiz her istediðimizi almaktan, vazgeçeceðiz yolda geçen kýza/ erkeðe yan gözle bakmaktan.. Artýk iki baþýnayýz…Artýk bir baþkasýnýn da düþünceleri olabileceðini, yaþam adýna tercihler yapabileceðini kabul edeceðiz. Artýk susmayý , gerekirse haklýyken haksýz olmayý öðreneceðiz…

Bundan böyle acýlarýmýz dört duvarýmýzla aramýzda gelip geçecek. Yanýmýzda annemiz/ babamýz olmayacak… Sadakatimiz sýnýrsýz, sorumluluðumuz büyük olacak.. Öyle istediðiniz zaman arkadaþlarla her yere gidemeyeceðiz, evde hesap vermeniz gereken birileri olacak.. Sevgi beslenecek, büyütülecek, her gün, ilk gün olduðu gibi baþ döndürmeyecek… Sahip çýkýlacak sevgiye, sevdiklerine; yok öyle: ‘Ben istediðimi yaparým!’ söylemleri unutulacak… Güven vermek için yýllar geçecek sabýr dokunacak gergeflerde, ‘biz’ olmayý öðrenmek gerekecek, ben/ sen yerine…

Sevgi mi? O kadar kolay mý ‘Seviyorum!’ demek… Sýk boðaz etmeden sahip çýkmasýný öðrenebilecek misin elindekilere? Elinde avucunda ne varsa ortaya koyup paylaþabilecek misin varýný yoðunu? Kadýn ya da erkeksin ne fark eder?.. Hazýr mýsýn bir baþkasýný yorulduðu yerde sýrtýnda taþýmaya? Öyle olmuyor iþte , ayaklarýn saðlam basmýyorsa yere, nasýl baþaracaksýn?..

‘Gönül ferman dinlemiyor’ dediðini duyar gibiyim. Gönül ferman dinlemez dinlemesine de akýl var fikir var, taþýma suyla deðirmen dönmez, aklýný da devreden çýkarmayacaksýn. Ne yazýk ki ‘Samanlýk seyran olmuyor iki gönül bir olunca’ boþa kürek çekmeyeceksin… Unutma birken iki, ikiyken üç belki daha çok olacaksýn…Ancaaak pembe panjurlu ev konusunda hiçbir iddiam yok kim bilir istiyorsan belki sahip olursun:))