Yâdýnla teselli olurken ne haldeyim bir bilsen, ibretle nazar etsen
Ufuklar bir bir perdelerini çekip karanlýðýn kollarýna þevkimi göç ettirdiðini bilsen
Bahtým için nihayetin çýðlýðý hüzünle seslenirken, sinemin hýçkýrýklarýný dinlesen
Ne kadar çýrpýndýðýmý görsen, gönül kapýmýn kapandýðýný artýk kime söylesem


Baþaklar salýnýp boy verdi, meyveler bir bir þekillenip renklendi
Gölgeler bilsen ki idrakime neler söyledi, ne akýl kar etti, ne sýr teselli olmama yetti
Kalbim suskun sayfalarýný bir bir sýraladý ve kapattý, hayýflanmak neye yaradý
Ne bir hal kaldý, ne hevesin esamisi sinemde yardý, yalnýzlýk sessizce halimi kuþattý


Bir yudum çay olsun içesim kalmadý, sofralar kuruldu ne yiyen vardý ne arayan
Yaþamak bu kadar zor oldu, hal-i efkârým çileyle soldu neydi günahým bilinmez oldu
Ýrþadýn izleri de yok oldu, ne kadar gayretim varsa þimdilerde duruldu ve yoruldu
Artýk böyle yaþamak þart oldu, kadir kýymet ülfetli kalplerin sayfalarýndan okundu


Bilmem ki muratlarýma ne oldu, niye yýlgýnlýk benim bahtýmý arayýp buldu
Ne sabahýn ve ne de gecenin ferahlýðý umutlarýma kapý araladý, kul olmak zorlaþtý
Nereye baksam, açýk denizlerin serencamýnda kaybolup derinlere uzansam, aðlasam
Hicranýn derdini anlayýp, hüzünle vedalaþsam, kalbi süruru haz içinde yudumlasam


Gasplarý, hakký talan edilen mahzun canlarý yâd edip hakka aþkla el açsam
Bir yararý dokunur umuduyla sessiz kalmasam, gayretim nispetinde feda olsam
Hakkýn rýzasý için hiç tereddüt etmeden yol almayý baþarsam ve secdeye kapansam
Kalbimin inþiraha gark olmasý için biran dur durak bilmeden iþaret taþlarýný bulsam


Esrarý hikmetiyle yeniden hayatýn umutlarýna bel baðlayýp, hakkýyla kul olsam
Kana kana kitabý celili okuyup, tefsirinden dem alsam, kaybolan yýllarýmý aklasam
Ne çilem var ise latifliðinde sabýrla nefeslensem, þikâyet etmeye cüret dahi etmesem
Boyun büksen, gözyaþlarýmý þevkle döksem, aþk için hakikate farkýyla yüz sürsem



Mustafa CÝLASUN