Dün gece kalbimle gözlerim kavga ediyordu,bende kulak misafiri oldum kavgalarýna.Kalbim gözlerime; neden aldandýn o güzel gözlere,neden kandýn o tatlý bakýþlara,anlamadýnmý o bakýþlar pusuymuþ,anlamadýnmý o bakýþlar gecici bir hevesmiþ,gözlerim ise cevap verdi,ilkkez böylesine baglanmýþtým,ilkkez sevmiþtim bu kadar,nerden bilirdim ki o bakýþlar aldatmacaymýþ.Ama suç Senin dedi gözlerim,ben sadece baktým ama sen neden bu kadar çok sevdin bu güzeli,neden sahip olmadýn hislerine diye kýzdý.Ben ise hayranlýkla onlarýn tartýþmasýný izliyordum.Ne güzelmiþki kalbimi ve gözlerimi birbirine düþürmüþtü.Tartýþmaya bende katýlmýþtým artýk,sizin neyinize peri masallarýndaki gibi güzel bir kýzý sevmek dedim,siz ne sanýyorsunuz kendinizi dedim.Gözlerimi uyardým ve bakmasýný yasakladým ona,kalbimede yasak koydum artýk sevmeyeceksin hiç kimseyi diye.Bu saatten sonra yok artýk kimseyi sevmek,yok artýk hiçbir bakýþa aldanmak,yaralý gönlüm artýk aldanmayacak.Kahrolasý bu sahte dünyada güzel olaný sevmek bizim hakkýmýz deðilmiþ,varsýn o gönül kapýsý bize hep kapalý olsun.