Deniz dalgalarý eþliðinde bir ileri bir geri oynaþýp duran kumsaldaki çakýl taþlarýný hiç düþündünüz mü? Kimi misket gibi yuvarlak, kimi yassý, kimi yuvarlak hatlý ama eðri büðrü; rengarenk serpiþtirilmiþ taþlar nasýl olmuþ ta böylesine bir araya gelmiþler?Hatta bazýlarý öylesine ufalanmýþ ki kum tanecikleri haline gelmiþ ve kumsal olmuþ… Þimdi uzanmýþken sahilde iþte bunlar aklýma geldi.

Bir avuç dolusu çakýl taþýný öylece aldým elime. Hepsinin ortak özelliði dalgalarýn eseri olmalarý… Nedense dalgalar her birine farklý bir þekil vermek istemiþ veya bu çakýl taþlarý öyle þekil almak istemiþler. Çakýl taþlarý dalganýn önünde kaçýþýrken birden dalganýn çekiliþiyle ters yönde haþur huþur sesler çýkararak geri dönüyorlar. Her dalgada ayný þey; git gel, git ve gel… Hele misket gibi olan taþlar, kim bilir bu hale gelmek için kaç dalga yemiþ, bu sahilde kaç kere yuvarlanmýþlardýr!

Þimdi dedim kendi kendime; þu sahilde hep böyle otursam iþte tam da dalgalarýn içine, acaba bu dalgalar beni de mi böylesine yusyuvarlak yapar mý? Sonra sahildeki çerçöp yýðýnlarýný gördüm. Çoðu aðaçlar, kýymýklar ve plastikler. Deniz onlarý kabul etmemiþ anlaþýlan atmýþ öylece dýþýna. Bu deniz ve bu dalgalar beni de o çerçöpün içine gönderir… Çakýl taþý muamelesi yapmaz…

Sahilde sonra çakýl taþlarý toplamak geldi içimden. Toplarým dedim bir vazoya koyarým onlarý. Aný olur hani… Topladým epeyce de. Ama sonra kýyamadým onlarý sahilden ve dalgalardan koparmaya. Öyle ya alýp gelsem þunlarý þimdi Ankara’ya denizsiz, dalgasýz çakýl taþlarý öksüz kalýrlardý. Bir de diðerleri habire yuvarlanýp eðlenirken bir avuç çakýl taþýný bir vazonun içine koymak olacak þey deðildi. Fýrlattým hepsinin sonra sahile.

Ýþte hala kulaðýmda dalgalarýn ve yuvarlanan çakýl taþlarýnýn sesleri…