Dünyaya geldiðinden, dünyada bulunduðundan, dünyadan gideceðinden hoþnut olan bir kimse görmedim. -Namýk Kemal |
|
||||||||||
|
Yok bu yaþta bu bencillikte aðýr geliyor bana. Yýkýlmasýn dünya kimse ama hiç kimse üzülmesin benim için. Aðlamasýn. Tedirgin olmasýn. Ne bilim ya gün gelir tanýþýrsam Azrail denen can alýcý emekçi kardeþimle o gün bile gülsün insanlar. Kurtuldu desinler mesela, yüzlerinde tatlý bir gülümseme olsun. Kurtuldu; kimden neden? Ait olmadýðý bir dünyadan ait olduðu bir mekâna göç etti desinler mesela. Ve gittiðim yerde kazanlar kaynasýn delice, benim için hummalý bir hazýrlýk olsun. Sýrf bana özel benim için hazýrlanmýþ bir mekân. Yanmam için her þey hazýr. Tüm dünyadaki insanlarýn iþledikleri günahlarý yüklemiþim sýrtýma ve giriyorum benim olan mekâna. Adý hiç duymadýðým bir dile hiç duymadýðým bir sesle söylenen bir hayat kadýnýn günahlarý için yanýyorum önce. Sonra bilmem hangi hýrsýzýn, sonra bilmem hangi üçkâðýtçýnýn, hangi pezevengin, hangi burjuvanýn ve hangi soysuzun. Yaþadýðým süreçte kýrmýzý rujlu sokaklarda anýlmayan adým kýzgýn alevler içinde anýlýyor. Ve cezalandýrýyorum tüm insanlarýn günahlarýný çekerek, neden düzeltecek bir adým atmadým diye. Neden düzeltmeye çalýþmadým diye. Ve sonra en sevdiðim yere geliyorum, sevdiklerim için yanýyorum. Sevdiðim kadýn için, dostlarým için. Dünyada onlara çektirdiðim çilelerin kýrgýnlýklarýn bedelini ödüyorum beklide. Her döktürdüðüm gözyaþý için dünyada acýyan yüreðimin binlerce katý acýyor beklide ama mutluyum iþte. Yanýyorum ya insanlar için var mý ötesi? Herkes cennete Kevser ýrmaðýnýn baþýnda oturmuþ dem çekiyor. Tüm dostlar orada, bu dünyada tüm acý çekenler mutlu benim yüzümden gözyaþý dökenler kahkaha atýyor. Diyeceksiniz ya seni aðlatanlar, onlar içinde yanýyorum sebepsiz. Ben insanlarý sebepsiz sevdim, ben insanlara kýrýldým küsmedim o yüzden yanmaksa bedel çekeriz sebepsiz. Ve bir sonu vardýr elbet bu yanmalarýn. Elbet nasýl bir solukta geçtiyse bu yaþadýðým hayat orasý da bir solukta gelir geçer deðimli diyorum kendime ve kahkahalarým sarýyor cehennemin her yanýný. Tanrý bile þaþkýna döner beklide ya da ne biliyim bu manyak nereden çýktý der zebaniler ateþi körüklerler. Bilinmez ama þayet varsa böle bir þey tüm günahlarýnýza kefilim ne diyeyim. Ve tüm akýttýðým gözyaþlarýnýn ve tüm akan gözyaþlarýnýn, Adana'da pamuk tarlasýnda gelinlik kýzýn eline batan dikenlerin nedeniyim ben, daðlarda ölen gençlerin vebali var aldýðým nefeste ve satýlan vatan topraklarý için can veren nice þehidin ahtý var üzerimde. Yüküm aðýr. Cenneti görmek bir rüya rüyadan öte umut. Umutsuz da yanýlmaz ki ama deðimli? Ne demiþler umut fakirin ekmeði. Dedim ya aðlamak istiyorum diye; güleceðim belki o zebanilerin arasýnda aðlama þansým olmayacak o yüzden hakkýmý doldurmak istiyorum ama maalesef olmuyor iþte. Olmuyor. Yüreðim acýyor bu gece, bu gece bir söz unutuldu diye bir kýrýk kalp acýyarak uyudu diye nefret ediyorum kendimden. Bir sesi duyamamanýn ezikliðini yaþýyorum, hasreti yaþýyorum ve suskunluklara gömülüyorum. Anlýyorum artýk ben sevmeyi bile beceremeyen biriyim. Sevdayý bile beceremeyen. Ne acý deðimli? Ama gerçek iþte. Yok anlamsýzým ben, yaþayamýyor sevdayý ya da bilmiyorum sevda yaþamayý ne bileyim iþte. Buyum taþýyorsa sevda yüreðimden haykýrmak istiyorsam sevdamý ve bir sesi duyarak mutlu oluyorsam ne bileyim bir kadýnýn gözlerinde buluyorsam mutluluðu sanýrým bilmiyorum ben bu iþi. Sesini duymayýnca endiþe ediyorsam, nedensiz kapana telefonlarda içime oturan bana nefes aldýrmayan endiþe sýkýyorsa karþýmdakini ve ne bileyim anlayamýyorsam ve býktýrýyorsam sevdamla karþýmdakini boþ veremiyorsam sýradan biri gibi ben beceremiyorum sevdayý. Dedim ya aðlamak istiyorum. Bir bebeðin haykýrýþýyla, dedim ya mutlu olmak istiyorum bir yumuþak memeden emdiðim sütle iþte bu kadar basit olsun istiyorum mutluluðum bu kadar basit. Gerçi fazla bir beklentimde yok hayattan ama ne bileyip ahlaksýzlýðým tutu gecenin bir vakti iþte. Mutsuzluðu yaþamak özlemiyle doldum beklide. Bilmiyorum dedim ya. Kýrýldým beklide bir söz yerine gelmedi diye kýrýldým beklide canlý bir ses duyamadým diye yada ne bileyim yoruldum beklide. Aðlamayý bile adam akýllý beceremeyen lanet olasý bir yaratýðým iþte. Suskunluðumu yargýlayanlar olacaktýr, varsýn yargýlasýnlar, zaten sanýk sandalyesinde daraðacý bekleyen bir mahkumdan kalýr yaným bu dünyada. Neyse ne çocuk olabildim, nede Azrail'le tanýþýp mekaný cehennemime yol alabildim. Ne kusa bildim göz yaþlarýyla kýrýlganlýðýmý nede tüm günahlarý sýrtýma sarabildim. Dedim ya beceriksizin ta kendisiyim diye. Ama yinede aðlamak istiyorum ben. Mutluluk gerçekten çok uzak bana. Gülmek uzak, yaþamak aðýr ve yaþadýðým sürece yaþatacaklarým daha da aðýr beklide. Bilmiyorum ama artýk yýkasýn yanaklarýmý göz yaþlarým tutunayým kendi sessizliðime ve beceremediðim bir sevdaya bakýp kendimle çeliþeyim ben. Aðlayayým bir çocuk gibi ve yumuþak bir memeyle sýnýrlý olsun mutluluk ve tek derdim baðýrsaklarýma sýkýþan iki dirhem gaz, ve altýmýn kirlenmesiyle sýnýrlý kalsýn. www.hamzaekiz.com
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © HAMZA EKÝZ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |