Her bir mahluk dile gelirmiþ zamanla, zamanla oturturmuþ bedeni tren rayýna, intiharý trenin ýþýðýnda isyaný trenin sireninde bulurmuþ.
Bir mahluk ki içip içip sabahlara kadar sabahýn derin sessizliðinde kendini bir kaçak hisseder, ki zaten bir kaçaktýr; sevgidir sevgiden kaçar insandýr insandan kaçar korkaktýr kendinden kaçar kendini bir balýkçý teknesinde gün ýþýðýyla boðar.
Uzundur týrnaklarý bir kedi gibi.nankördür hayalarý týpký bu hayvan gibi.
Yorgundur adýmlarý uzun bir yoldan dönen kýsrak gibi kana kana alkole gömer kendini.
Artýk kalkmaz kollarý boþuna delinmiþ bir daðda açýlan tünel gibi ayrýktýr tutmaya yoktur mecali.
Kokar nefesi bir domuz ahýrýna taze dökülmüþ boklar gibi.
Boþtur midesi deniz suyunda boðulan bir martý gibi.
Bakýþlarý yoktur görüþleri çoktur ama yok olmasý gereken bir santrali iþeyerek azdýrýyor.Boþ bakýþlarýn derin semalarýnda halisilasyona da baðlatýyor düþünceleri.
Bir bakýyorsun o semalar bir martý var yüzen bir balýk koþan bir at uzaktan gelen tren yok olan bir beden ve de daha neler neler.
Artýk bakýpta ne görüyorsun geceden kalan.
Sadece yalnýz uyanýlmýþ bir rüya.