"Offf...."
Günde bilerek ya da bilmeden onlarca kez tekrar ettiðimiz, hamuru dertle yoðrulmuþ sözcük...
-'sözcük' kelimesindeki -cük eki, kelimeye küçültme anlamý katmaz... Yanlýþ anlaþýlmaya... -
...

"Ohh..."
Ýçimizden kopup gelen, yaz sýcaðýnda ücra köþelere bir anlýk dokunup geçen meltem misali gönüllere ferahlýk veren kelime...

Yahu bir harf... Bir harf insanýn halet-i ruhiyesini bu kadar deðiþtirebilir mi... Ya da gönülden gelmeden dile dolanamaz mý... Ýçi içten bu kadar iyi anlatabilir mi baþkalarý veya...

Ortak yönlerinden baþlayalým isterseniz... 'Of', 'Oh'... Örneðin aðlarken kullanmayýz ikisini de... Göz yaþlarýmýz yanaklarýmýzda volta atarken ne 'of' deriz derinden; ne de 'oh' diyebiliriz yürekten... Aðlarýz sadece... Günlerden beridir olduðu gibi bugün de baþýmýzý yastýða gömüp aðlarýz... Hýçkýrýklara karýþýk burun çekmelerimiz ama demeyiz iþte ikisini de... Ne altýnda ezilelim isteriz dert kervanýnýn ne de selamet denizinin serin sularýna dalabiliriz aniden...

Ümit vardýr ikisinin mayasýnda da mesela... Bekleme... Bekleneni isteme... Sonu 'of' mu olur periþan; 'oh' mu deriz korkmadan bilinmez... Ama bekleriz... O tek harfin içimizde tüllenen mazivâri tebessümlerine binaen...

Merak ettiðim þu... Acaba 'of'un akabinde mi 'oh' deriz; 'of'un 'mâ kabli' midir 'oh'... Önce mi sýzlar yürek inceden yoksa sonradan mý aðrýlarýný duyar sevdanýn... Bilmem ki... Bilen var mý ki? Sözlüðe inanmayýn sakýn ama yine bakalým isterseniz... Dertlerin deryasý, sevincin hülyasýndan önceymiþ ona göre. Sözlük, 'of' önce gelir 'oh'tan diyor... 'Oh'a doðru gidiyoruz demek ki... 'OH' çok þükür...

( devam edecek...)