Acý bir siren sesiydi iþittiðim
Gecenin en mahzun çehresinde ve sessizliðin davet ettiði merak haznesinde
Birden irkildim, sesin geldiði cihete doðru meylederek yürüdüm ve araçlarý gördüm
Ýtfaiye müfrezesiydi, yanan sönen ýþýklar dikkat çekmek, acil olduðunu bildirmekti


Acaba ne olmuþtu ve nasýl bir ihbar alýnmýþtý
Yoksa yanan bir ev mi vardý, gecenin karanlýðýnda duman ve çýðlýk pek yamandý
Dayanamadým, hemen tez elden hazýrlandým ve kapýyý açmak için çok uðraþtým
Sevgili refikam telaþlanmýþtý, yine baþýna bir iþ alacaksýn ve acýya koyacaksýn dedi


Gözlerine baktým, ne olur gitme dediðini samimi bir þekilde anlamýþtým
Lakin bir faydan dokunur mu acaba diye tekrar ýsrar etmeye baþladým ve çýktým
Epeyce koþtuktan sonra, telaþý fark ettim bir þekilde ve yine hýzlandým kendimce
Çok katlý bir binada ve piþmeye ramak kalmýþ aþ taþýnca, tüp alev almýþ, baþlamýþ


Ýtfaiye erlerinin bazýsý çok sakin ve bazýsý koþturuyordu
Merdivenli aracýn açýlmasý merakla bekleniyordu, her nedense çok aðýr ilerliyordu
Ýçerden hortumla müdahale etmek için merdivenden hýþýmla nefes nefese çýkýlýyordu
Elektrik kesildiðinden, el fenerleri eþliðinde ve karanlýðýn kasvetiyle ilerleniyordu


Her bir tarafta duman ve gaz kokusu hýþýmla ciðerlere doluyordu
Oksijen aparatý ve gaz maskesi sadece erlerde olduðu için baþka ne yapýla bilinirdi
Can havliyle atýlmamýn ve ne yapabilirim acaba diye çabalamamýn bir gayesi vardý
Bir zaman ve ahþap olarak inþa edilmiþ evlerden çýkan bir yangýn acýsýný görmüþtüm


Çýrpýnan ve kendini yerlere atan, aman çocuklarým diye baðýranlarla nefesleþmiþtim
Haným kardeþlerimizin ve aman dileyen çileli serzeniþlerin bizzat þahidi olmuþtum
Dayanamadým, alevlerin içine dalarak avuçlarýmla yanan ne varsa avuçlayýp attým
Kapý camlarý kapatarak, battaniyeleri alevlerin üzerine kapattým, havasýz býraktým


Herkes dýþarýdaydý, yakarýrcasýna aðlýyorlardý, birde benim için kaygýlarý vardý
Dýþarýya kendimi attýðýmda ellerim titriyordu, her bir yaný yanmadan kurtulamadý
Derileri kavlamýþ ve bazý yerleri hayli kabarmýþtý, hissetmek o an için kalmamýþtý
Komþular gözlerime baktý, þayet sen olmasaydýn bütün evler kuþkusuz yanardý


Sokaklar çok dar olduðundan ve o zamanlar itfaiye teþkilatý çok uzakta kaldýðýndan
Asla yetiþip bir müdahale edemezdi rüzgar hayli etkiliydi, ahþap olunca hayli dertti
Caným için ne hikmetse pek kaygýlanmak, elimden gelen ne varsa ardýma býrakmam
Yan gelip yatmaktan hiç hoþlanmak, bir çare adýna aymazlýktan asla zevk alamam


Nihayet bir nebze izahtan sonra, yerde uzanýp yatan çocuklar çýkmýþlardý karþýma
Dumandan etkilenmiþ, çaresizlik içinde nefeslerini tüketmiþ ve oraya serilmiþlerdi
Anneleri yardým çaðýrmak için çýktýðýnda, alevler hoyratça çýkmýþ aniden karþýsýna
Ne kadar çýrpýnsa da, aman dilemek için komþularýna bakýnsa da, panik vardý orda


Ýtfaiye erleri mutfak ve balkondan müdahale ediyor, tüp patlamasýn istiyorlardý
Sayýlarý az olduðundan ve çok katlý bina bulunduðundan, nefesleri daralýyordu
Sanki o an onlarda bir panik içinde çare adýna savaþýyorlardý, lakin çok azlardý
Çocuðu kucaklayýp aþaðýya öyle bir indim ki, merdivenleri nasýl geçtim bilmedim


Polis arkadaþlarý gördüm ve hemen bu çocuðun hastaneye yetiþmesi lazým dedim
Çünkü duman zehirlenmesi direk beyni ve dolayýsýyla ciðerleri harap eder, öldürür
Geriye dönüþ ise pek mümkün deðildir, nadiren olsa bile eski gibi saðlýklý deðildir
Polis arkadaþlar sað olsunlar, ciddiyetimi anlayýp hemen çocukla uzaklaþmýþtýlar


Zavallý anne hala çýrpýnýyordu, babalarý her ne sebepse ortalýkta bulunmuyordu
Kim bilir belki gece mesaisi yapýyor ve ekmek parasý uðruna ne kahýrlar çekiyordu
Geçim derdi en önemli bir yüktü, yoksa el alemin dilinde sersefil bir nefesi talipti
Bir anlamda gönüllü köleliðe eþitti, iþsizlik pek revaç taya, iþverenlere ne demeliydi



Mustafa CÝLASUN