Yorgunluk hiçbir iþle uðraþmayanlar içinmiþ. Öyle derdi Madam Alekya… Onu tanýdýðýmda bir gazinoda konsamatristlik yapýyordu. Yaþlý olmasýna raðmen diri bir bedeni vardý ve hala yeþil gözleri gülüyordu… Bazen onda ki bu hayatta kalýþ inadýný merak ederdim. Bir gün cesaret edip sordum. Güldü yarým aðýzla “bre kýz bumuydu derdin. Seks yap ve uzun yaþa. Ölü yýlaný bile diriltir” demiþti… Onun bu vurdumduymazlýðý arada korkuturdu beni. Bazý geceler kapýsýna dayanan belalarý yüzünden çok aðlasa da mutluydu kendi dünyasýnda… Eski dostundan olan oðlu da ölünce hayata tutunacak tek þeyi yüzünde ki tebessümmüþ… Aslýnda içi kan aðlardý ama yinede güçlü görünürdü. “Bizim dünyamýz da her gün aðlarsan ömrün yetmez” derken okunurdu içinin kanayan yanlarý..belki de o yüzden severdim onu…
O zamanlar sen köþede ki kitapçýda yeni iþe baþlamýþtýn… Bembeyaz keten gömleðinle ne toy duruyordun mahallenin orospusu alev karýsýnýn karþýsýnda… Saatlerce gülmüþtüm o utangaç haline. Anlamayacak kadar saftýn üstelik. Bir orospunun asla pembe dizi romanlar okumayacaðýný… En fazla gýrgýr dergileri alýnýrdý ki o da akþamlarý iþ tutmayan kýzlarýn vakit geçirme yollarý olurdu…
Tüm gece seni düþünmüþtüm… Bizim yaþlý Nusret’in pansiyonunda kaldýðýný öðrendim sonra. Ev arýyormuþsun. Madam Alekya kahkaha atarak anlatýyordu “sen alsana kýz evine, hem gece yatakta iþe yarar, ohh ne güzel bir kiracý”…
Düþününce anladým âþýk olmuþtum sana. Yanýk buðdaya benzeyen tenin, simsiyah saçlarýn ve içime iþleyen gözlerine engel olamýyordum. Bir gece iþten eve dönerken yolun ortasýna çökmüþ aðlýyordum. Midem bulanýyordu o gece yattýðým hanzo yüzünden. Son zamanlarda müþteri beðenmiyormuþum. Herkese kulp takýyormuþum. Madamýn dediðine göre ise ben çoktan abayý yakmýþým sana da ondan böyle her boka aðlayýp duruyormuþum. Sahi seni tanýdýktan sonra olur olmaz yerde bir aðlamak oluþtu içimde. Oysa senin benden haberin bile yoktu. Her gün kitapçýya gelen yeni yetme okullu kýzlar varken benim neyimeydi sevdalanmak.
O günü hiç unutmuyorum. Bizim apartmanýn merdivenlerine oturdum ve apartman boþluðundan görünen arka mahalleyi izliyordum. Yanan ýþýklarý, evli barklý insanlarýn yaþamlarýný düþündüm. Eðer o aþþaðlýk sevgilim beni kullanýp býrakmasaydý belki þimdi benimde bir evim ve çocuklarým olacaktý. Hayat ta o zamanlar çelmesini takmýþtý iþte. Bazen iþe çýktýðýmda her yerim yara bere içinde eve dönünce anlardým ne lanet olasý bir hayatým olduðunu.
Bir el dürtmesiyle ayýkmýþtým. Baþýmý kaldýrýp yüzüne baktým, sendin karþýmda duran. Gülümseyen gözlerinle yüreðime ýþýk saçtýn… Eve gidelim mi dedim, yeni yetme genç kýzlarýn utangaç tavýrlý haliyle… O gece ilk kez o eski apartman dairesi sönük ve silik gözükmemiþti gözüme…
Sana içecek bir þeyler yapmak için mutfaða gittiðimde nasýl da titriyordu her yerim… Onca zamandýr içinde yaþadýðým o iðrenç hayatta utanma duygumu yitirmiþtim oysa. Ya þimdi! Beni böyle kuþ gibi heyecanlandýran, elimi ayaðýmýn yerini þaþýrtan þeyin adý neydi? Aþk mý?
Sabaha kadar sohbet etmiþtik… Ailenden, Ýstanbul’a gelme nedenine kadar her þeyi anlatmýþtýn, Su gibiydin konuþurken, gönlümün ortasýndan akýp gidiyordun. Engel olamadýðým bir uçurum yankýlanýyordu gözbebeklerimde.
Sonra ürkek ve korkak o ifadeyi yüzüne yerleþtirmiþ halde gözlerime baktýn…”Þey beni Nusret amca yolladý, ben daha önce hiç yapmadým da bilirsin, yani, kusura bakma sen þeymiþsin, þey iþte, yanýmda parada var”
Aþk ender uðrardý Ýstanbul’a… ya da bizim köhne mahallenin kirliliðinden yolunu bulamaz, basar giderdi baþka þehirlere baþka caddelere… O gün bir kez anladým, Bir orospunun kaderi nereye gidersen git, kimi tanýrsan taný aynýymýþ… Ýsmin deðiþse de cismin ayný kalýrmýþ.
Bir apartman boþluðu kadar sevmiþsin beni iþte… Boþluða girince de fark ettin, para karþýlýðý yaþanýlanlarýn, sevgiye benzemeyecek kadar kahpece olduðuna… Ben senden sonra bir daha yatmadým kimseyle, biliyorum senin bundan bile haberin yoktu. Çünkü sen o sýralar, çoktan üniversite sýnavlarýný kazanmýþ, mektepten arkadaþlarýnla eve çýkmýþtýn daha mevkisi düzgün bir mahallede… Geçen gün bizim madam görmüþ seni, istiklalde güzel bir kýzla el ele dolaþýyormuþsun. Uzun siyah saçlarý varmýþ ve hiç el dokunulmamýþa benziyormuþ…
Senden sonra omuzlarým çöktü, senden sonra fýrtýnalarým koptu senden sonra… Benim senden sonralarý bolca olan bir ömrüm senin ise bana dair hatýrladýðýn ise öðrendiðin bacak arasý zevklerin oldu… Ne acý…
Bir apartman boþluðu kadar kýsa sürdü aþk ve sen beni hep o boþluk sýzlatýnca içini hatýrladýn sevgili…