Sisli ve endiþeli gezinirdin maksatsýz,
En berrak denizinde alabora olurdun,
Kavimler göçüp de sen bakakalýr pusatsýz,
Herþeyin ortasýnda hiçliðe savrulurdun.

Þimdi senden bir iz yok adýna mani bile,
Yakan yok; kemiðinden toz bile kalmamýþtýr.
Gökyüzünün altýnda ve dahi üzerinde,
Dokunduðun ettiðin bir taþ bulunmamýþtýr.

Süzgün bakýþlarýný boþ boþ etrafa devir,
Öylece bak durmadan yele bile deðmezsin.
O zavallý aþkýný dilinde daha çevir,
Suratýna inecek ele bile deðmezsin.

Tembelliðin burcuna dikmiþsin bayraðýný,
Beyninde mefahirin zerresi bile yoktur.
Býrak ilmin karmaþýk, dolambaçlý aðýný...
Çözecek gayret nerde! Sende mahile yoktur.

Bir þeylere kýzarsýn ne idüðünü bilmezsin,
Dostlarýný incitir, düþmanýný izlersin,
Sesini yükselttikçe hamlýðýný gizlersin,
Nefes almayý geçtim yatacak yerin yoktur...