Anlamadýn, sanki bir yargýçtýn o an yargýladýn
Ne müþkil bir iþ olduðunu deðil mi umursamadýn
Ne hali bizarlýðýmý, ne ruhumun hicranýný sormadýn
Kýrdýn,hiç aldýrmadýn,bilemedim hala niye yaptýn


Narý anlamadan, feda olmayý nefeslenmeden olmaz
Sevda bir kelebek misalidir, hýrs ve hýnça asla konmaz
Kalbin senasýnda ülfet yoksa, hicran aþk-ý korsa solmaz
Nefesin lehçesinde, sinenin dirliðinde hak yoksa aþk olmaz


Emel ve heves,vicdanýn rahlesinden geçmelidir unutma
Ne kadar umudun var ise, aþk yoksa susuzdur aldanma
Kan ardýr, nar aþktýr, nefes müddetiyle ruha tavdýr yorulma
Keþkelerin, yeis içinde solmuþ nefesin hicranýný gale alma


Ýsabet eden ne varsa, içinde ki niyetin mahsuludur unutma
Ne kadar ecrin kalbin bakir nidasýndan ayan olursa korkma
Aþk,ruhun sevdasýdýr, kalbin en latif sedasýdýr yaban durma
Uyurken düþlerin izinde ne vardý, ona inanýpta bir yol alma


Nasýl ki her doðum bir neþeyi sadýktýr hakkýyla anla unutma
Ölüm niye aþký sanattýr, uzleti sevdadýr, hayatýn mecrasýndadýr
Kaza, bela iç içe olan bir imtihandýr, korkup haktan uzaklaþma
Kul olduðunu, þerefin ne olduðunu anla ve ruhunla yaþa hesaptýr


Akýl niye vardýr, muhakeme hangi vadide vuslattýr durma sorgula
Aþka bigane kalan, sevdayý heves olarak anlayan cahildir unutma
Hak, insanýn kalbinde, hakikat ilmin ve bilincin þehrindedir anla
Heva ve heves illaki olacaktýr ama, nefsin tezkiyesi þarttýr aldanma



Mustafa CÝLASUN