Allah’a tam bir teslimiyetle teslim olmak, var olan onlarca puta kulluktan kurtulmak; iþte özgürlük budur. Bu, tüm baðýmlýlýklardan gerçek özgürlüðe kavuþmaktýr.

Özgürlük pek çok kez tanýmlanmýþ ancak genelde yanlýþ anlaþýlmýþ olan bir kavramdýr. Örneðin Allah’ýn buyruklarýný göz ardý ederek, yalnýzca nefsinin bencilce tutkularýný gözeterek yaþayan kiþi, özgür olduðunu düþünebilir; ama yanýlýr. Çünkü Allah’a tam teslimiyetin kazandýrdýðý gerçek özgürlüðü bilemez; bu nedenle kýyas da yapamaz. Ancak kýyas yapabildiðinde ortaya çýkan; özgürlüðün yalnýzca Kuran ahlaký yaþandýðýnda kazanýlabileceði gerçeðidir.

Gerçek özgürlük inanan insanýn vicdanýný tam kapasite kullandýðýnda ulaþtýðý kurtuluþtur. Ýnsan tutkularýnýn tutsaðý olmuþken nasýl özgür olabilir? Ancak bundan kurtulduðunda kurtulur/özgürleþir. Yaþamýn amacý, bitmek tükenmek bilmeyen heva ve hevesleri tatmin etmek deðil, Allah’ýn hoþnutluðunu kazanmaktýr. Ýþte insan yalnýzca Allah’a kul olduðunda, kendisini tutsak alacak Allah’ýn dýþýnda bütün taptýklarýndan kurtulur, özgürleþir. Hz. Ýbrahim’in babasýna sesleniþindeki gibi:

"Babacýðým, iþitmeyen, görmeyen ve seni herhangi bir þeyden baðýmsýzlaþtýrmayan þeylere niye tapýyorsun?" (Meryem Suresi, 42)

Dinden yüz çevirerek özgür olacaðýný zanneden kiþi, içinde yaþadýðý toplumun kýsýtlayýcý ve yasaklayýcý kurallarýna uyarak gerçekte özgürlüðü deðil, tutsaklýðý yaþar. Toplumda yerleþmiþ yanlýþ telkinler, batýl inanýþlardan kaynak bulan din dýþý uygulamalar kiþilerin yaþadýðý hapishanenin sýnýrlarýný çizer. Yalnýzca Allah’ýn kulu olmak yerine, onlarca sahte ilahýn emrine giren kiþi asla gerçek anlamda özgürlüðü tadamaz.

"Yardým görürler umuduyla, Allah’tan baþka ilahlar edindiler. Onlarýn (o ilahlarýn) kendilerine yardým etmeye güçleri yetmez; oysa kendileri, onlar için hazýr bulundurulmuþ askerlerdir." (Yasin Suresi, 74-75)

Oysa Kuran ahlaký, toplumun ve bireylerinin insan üzerindeki baskýlarýný, yaptýrýmlarýný, batýl kurallarýný, her türlü baðnazlýðý kýrar, ortadan kaldýrýr. Bütün elçiler insanlarý nefislerinin tutkularýna kapýlmaktan ya da baþka varlýklara kulluk etmekten sýyrýlýp yalnýzca Allah’a kul olmaya çaðýrmýþlardýr. Onlar inanan insanlarýn "aðýr yüklerini, üzerlerindeki zincirlerini indiren" kiþilerdir.

Özgürlük gerçek anlamda ruhta hissedilen bir kavramdýr. Özgür insan, Allah’ýn kalbine yerleþtirdiði ferahlýk, güven ve huzur duygularýný yoðun hisseder. Bu nedenle özgürlük iman, takva, tevekkül ve teslimiyet ile doðrudan iliþkilidir. Gerçek anlamda özgür olan insan, kalbi “Allah’ýn zikriyle mutmain” olan insandýr.

Ýnsanýn kalbinde hissettiði darlýk ve sýkýntý, ruhsal özgürlük olmadýkça fiziksel özgürlüðün de olamayacaðýný gösterir. Ýnkar içindeki kiþi fiziksel açýdan özgür gibi görünse de onun yaþadýðý, gerçek anlamda özgürlük, huzur ve mutluluk deðildir. Allah'ýn sýnýrlarý içinde yaþayan insan, özgür olduðunu düþünerek sýnýr tanýmadan yaþayan ancak kalbi darlýk içindeki kiþiden daha özgürdür. Çünkü Rabb’i kalbine huzuru rabtetmiþtir.

Hz. Meryem’e hamile kalan annesi, Allah’a yönelerek "…"Rabbim karnýmda olaný ’her türlü baðýmlýlýktan özgürlüðe kavuþturulmuþ olarak’ Sana adadým benden kabul et. Þüphesiz iþiten bilen Sensin Sen" …” (Al-i Ýmran Suresi, 35) diyerek dua eder. Annesi bu duasýyla, kýzýnýn, insanlarýn hoþnutluðunu gözetmekten uzaklaþarak yalnýzca Allah’a kul olmasýný, özgür olmasýný dilemiþtir.

Ýnanan insan yaþadýðý her olayda sýnandýðýnýn þuurunda, kararlýlýðý ve tevekkülü yaþar. Ýman etmeyenleri bekleyen son ise, "Elleri boyunlarýna baðlý olarak, (cehennemin) sýkýþýk bir yerine atýldýklarý zaman, orada yok oluþu isteyip-çaðýrýrlar. Bugün bir yok oluþu çaðýrmayýn, birçok (kere) yok oluþu isteyip-çaðýrýn." (Furkan Suresi, 13-14) ayetleriyle haber verilir. Özgür olacaðýný sanarak Rabb’inden yüz çeviren insan, Allah’ýn dilemesiyle, üzerine kilitlenmiþ daracýk mekanlarda, zincire vurulmuþ þekilde sonsuza dek tutsak olarak yaþayacaktýr.

Kur’an ahlakýný yaþamak, insanlarý her türlü dünyevi sýkýntýdan kurtarýr. Gelecek ve hastalýk korkusundan, iþini, mallarýný, sahip olduklarýný yitirmeye dair endiþelerden uzaklaþtýrýr. Ýman eden insan, yaþamýndaki insanlara benlik vermenin ve sahte ilahlara kulluk etmenin baskýsýndan kurtulur. Sonsuz akýl ve güç sahibi, her þeyi denetimi altýnda tutan Allah’a yönelip baðlanýr. Ve yapýþtýðý bu ‘kulp’ asla kopmaz.

Kuran ahlakýný yaþayan insan, her þeye Allah aþkýyla bakar, sevgiyle yaklaþýr. Kuran ahlaký, insaný tam anlamýyla özgürleþtirir, ruhundaki sevgiyi alabildiðine sonsuza doðru açar, aksi halde sevgi ve tutku boðulmuþ, dolayýsýyla kiþi tutsak edilmiþ olur.

Onlarca ilaha kulluða sürükleyen bu sistemi reddedip, Allah’ýn sisteminde yaþayan kadýn ya da erkek, yaþamlarýný Allah’ýn hoþnutluðu üzerine kurmuþlardýr. Güzel ahlak gösteren samimi inananlar dünyada olduðu gibi, ahirette de “geniþliði gök ile yerin geniþliði gibi olup Allah’a ve Resûlü’ne iman edenler için hazýrlanmýþ” sonsuz cennette sonsuz özgürlüðü yaþayacaklardýr.