Huysuzluðuyla depreþtiðim þýmarýk ve lacivert bir gecenin kollarýndayým
Her yanýmdan tuzu biberi sen olan, kaldýrýmlara iþlemiþ acýlar geçiyor
Dur durak bilmeyen bu çamurlu akýþ, salya sümük mendebur suratlarda resim
Olmayacak gidiþime, köhne limanlara yanaþýk kalbur gemili bir dönüþ..

Kim ki bileklerimi acýtan bu kelepçeli aþkýn þeceresini iþler gergefime
O zaman yakar bütün köprüleri, düþerim kan kýzýlý nehirlerin göbeðine
Semeresi ne olursa olsun, ister assýnlar beni, ister vursunlar..
Fýtratýmla bütünleþmiþ insaným çünkü / sýðýnmam köpek yüzlü ihanetin gölgesine

Yaþamak..!..Nasýl, neden..?
Uðruna savaþmak..!..Onurunla, beklentisiz ve asi yanýn kardeþ
Her gece rahat uyku, sorgusuz, kendinle barýþýk, özdeþ..
Kime nasip, hangi iki ayaklý kapar gözlerini onca günaha…huzurla
Ben yumruklasam da dört duvar isyanýmý…boþa kardeþ / boþa..
Yangýn ciðerde, beþ para etmez bir et mi ciðer sence..!

Satýlmýþ düþler vitrinlerinde yaþamýn, gücün yettiðince al..ucuz
Yýpratýp gururu çöpe atmak bir gecelik maceraya evdeþ../..al sende
Sevdaymýþ / aþkmýþ, hikaye..!..iki sayfalýk kelimelerin dansý…ikilem yürekte
Olmuþ ya da olmamýþ ne fark eder / yazan biz oynayan biz sadece..

Çiðneyip geçtiðimiz kimsesizliktir kaldýrýmlar
Kirli bir elden uzatýlan kaðýt mendil, altýn denilen insanlýðýn ayarý
Çapaklý bir çift gözün bakýþýdýr, annemize bakýþýmýz / belki þen çocuklarýmýz
Ama yarým, eksik, yýrtýk ar-ýmýz..!..iþte orada bakýyor bize þah damarýmýz

Kibir ve asaletin yalancý mum ýþýðýdýr kaypak gülüþlerdeki avuntu
Acýma hissinin, þefkat ve merhametin yabaninciri gamzesi yanakta
Elimizden savrulan madeni deðer..!..kime doðru seslenir, düþünün
Mendiller çocuklarýn ellerinde kirlenir / biz onlarýn düþlerinde..

Kapandýk içimize…
Çark ses verse de sol yanýmýza, kulaklar saðýr
Kime ne..!..yaðmur, kar, ayazda çocuklar titrer, ýslanýr
Talan baþlar, soygun baþlar…he kardeþ býçak hangi kemiðe dayanýr..!

Fahiþelerin kýrmýzý dudaklarý kadar temiz deðiliz aslýnda..
Acýdan zevk alan, garipliði tekmeleyen bir hal her yanýmýz
Öylesine çýksak sokaklara göreceðiz kendimizi…suratlar beþ karýþ
Aynalar bile korkmuþ ki bizden, tedavisi zor bir hastalýk insanlýðýmýz

Þimdi, dönüp arkanýza bakýn..
Bir adým geri sadece..
Ýþte orada çocukluðunuz
Dokunun pak ellerinizi titreyen minik parmaklara..
Aslýnda o an ýsýnacak içiniz
Gerçek güller açacak gamzeleriniz

Bir sevda, bir çocuk, bir dava, bir sokak ve biz..
Binlerce siz..
Ýþte insanlýðýmýz..!

Levent Saral