Nefes nefese, halin makberi dileyen busesiyle, ömür nihayet için seferdeyse…
Dilenmek, umdun kollarýnda ruhumun hicranýný serdetmek, kanaati kalbimde hissetmek
Nedenlerin, nasip payesinin, uhdeyi elemin, boyun büktüren vaktin, sürur için bir gayretin
Nefsimden sudur eden mahcubiyetin, akýl hikmetinin, iradeyi aczi yetimdeki edebi halin


Neden sana vecdimle, ruhumun kavliyle, kalbimin mukaþþefetiyle gelemiyorum
Gönlüme söz geçiremiyorum, akan yaþlarý dindiremiyorum, eþiklerde sabýrla bekliyorum
Ne dilesem, hali fakirliðimi sahibime hasretsem, muhtaçlýðýmý aþkýn lehçesiyle beyan etsem
Ölmesem, dirilmek için kalbi lekelerimden vazgeçsem, nefsi arifin eline teslim edip göçsem


Dileniyorum… Cami köþelerinde, gönül lahzasýný þehreden nefesin aziz çehresinde, edebinde
Ah etsem, aczi yetimle boyun büksem kimseye yük olmadan umudunu kýrmadan nefeslensem
Verilen müddeti, hesabýn ruhumdaki vecdini, ruhun hüzün demini sinemde derlesem gitsem
Aþk bir nurmuþ, hakikatin rahlesinde kurtuluþmuþ ve nefsi maksuda hasrettiren ne umutmuþ


Elemiyorum… Esaretin zilletinden, görünmeyen zafiyetten, zan perdesinde ki bir illetten
El dediler, bahþedilen ne varsa tevdi ettiler, mühleti ibretle kalbe naklettiler, haydi dediler
Ne kadar güzellik varsa, edebin letafeti gönlüm için en sadýk bir aðýtsa diye öðüt verdiler
Kýrmadan ve dökmeden, yüzümü kýzartacak, ruhumu yýldýracak bir sözden de vazgeçtiler


Bülbül ayan olan lahzasýnda ne söyler, gönül hasretin didarýnda aþka sevdalý bir rehber
Gelen elbette ki bir gün serdettiði ne varsa, mizan vicdanýnda aþikâr olan sadýksa göçer
Nefesin takati an be an biter, gözler hamiyet için sessizce bekler, dil sükût için vakti bekler
Kitap ayan olan yegâne bir rehber, lakin manasýna vasýl olmak azim ister ve sabýr diler


Her kim ne ekerse ondan hâsýl olan mahsulün biçer, ne kadar yeter, bilmem neyi bekler
Mizan mukadder olan, aþkýn harýyla arlaþan, sevda muþtusuyla durulan vaktini diler
Ruh gezgindir, ten fanidir, nefsin ise halin için iradeyi vuslat için nizama muhtaç erdir
Musalla taþý, refakatçilerin yakarýþý, imamýn niyaz için çaðrýsý söyle ne kadar tesellidir


Ýçim geçiyor, bilmem ki niye bu düþünceler, bin bir çehreli sualler haþyeti teslim ediyor
Boynum bükülüyor, dilim sessizliðine çekiliyor, ne kadar kalmýþ hesap varsa ah çektiriyor
Ümit bitmiyor, eller semaya açýk bir þekilde bekliyor, razý olduðun kullarýndan eyle diyor
Gözlerim döküyor, yüreðim titriyor, aþk ruhum için esin bahþediyor, umutlarým yeþeriyor



Mustafa CÝLASUN