Arkamda sadece seni býrakýp gideceðim. Ne gerimde bir çöp ne bir top kalacak. Bütün yitirilmiþleri ve oyunlarý önüme katarak gideceðim. Bir mendilde senin toza bulaþmýþ ve hiç temize çýkmamýþ aþkýn olsa da senden bir cevap beklemeden gideceðim. Yol öyle uzayýp gidecek ki bir lastik gibi bile esnemeyecek. Her adým atýþýmda yol kaskatý olacak. Sana seni býrakarak giderken, bir daha dönüþümün olmadýðýný anlaman için yolumu bir kurdele gibi keseceðim. Yeni aþklara baðrýmý açarak, sen arkamda bir yaprak gibi savrulurken, ben rüzgarlarý önüme alacaðým. Ardýmda sadece seni býrakacaðým. Kazaklarýmý, gömleklerimi, hatta çoraplarýmý yanýma alarak, gerimde senin ciðerlerine dolacak bana ait bir koku býrakmayacaðým. Giderken gölgemi bile önüme alacaðým. Senin muhitine uðramayacak silüetlerim. Beni hayal edeceðin bir iz sana býrakmayacaðým. Sen gerimde ölümleri yaþarken hiç kimse benden þüphelenmeyecek. Ölümün kalp krizi olarak görünecek. Seni sevdiðim kýrmýzý güller incinmesin diye kansýz öldüreceðim. Sonra ben yaþamaya gideceðim. Öyle yaþayacaðým ki mezarýndaki güller hasedinden kuruyacak. Asla bir damla gözyaþý dökmeyeceðim. Ýþte yüreðin o zaman yanacak. Sana sevmek ne imiþ göstereceðim. Mezarýnýn baþýnda bir mermer taþý gibi dururken, tenime baþka sevgililerin adlarýný kazýyacaðým. Arkamda sadece seni býrakýp gideceðim. Ne gerimde bir ayakkabý ne de bir ayak izi býrakacaðým. Belki bana gelirsin diye, bütün sokak lambalarýný kýracaðým. Bana geç kalýrken ömrün, þimdi peþimden koþsan ne iþe yarayacak. Geç gelen mutluluk, mutluluk deðildir öðreneceksin. Giderken arkama hiç bakmayacaðým. Kalkýþ saatini kaçýrdýðýn bir uçak gibi senin hayatýndan uçup gideceðim. Geride biletini kim keserse kessin artýk, bana geç kalýrken bu aþkýn nereye varabileceðini hesap edecek boþ kalan parmaklarýn. Arkamda sadece seni býrakýrken, çantamý, fotoðraflarýmý, beraber sinemaya giderken aldýðýmýz biletleri, sana yazdýðým aþk mektuplarýnýn noktasýný, virgülünü peþime alacaðým. Sadece sadece soru iþaretlerini býrakacaðým. "Sevgili, sýrlarýna eren gönül nerede?Sözlerinin tekini duyan kulak nerede? Gece gündüz serilirsin de karþýmýza: Yüzünü bir kez gören mutlu göz nerede?" diyeceksin. Nasýllar, niçinler içinde kalakalmýþ bir insan gibi, baþýný duvarlara vuracaksýn. Ellerini camlara vurarak, pervazlardan bütün umutlarýn cam kýrýklarý halinde yerlere saçýlacak. Ben ise yüreðimi baþkalarýnýn ellerine vereceðim için, senin adýna üzülecek miyim, bilemeyeceðim.