En tatlý sevinçler, en hiddetli kederler sevgidedir. -Pearl Bailey |
|
||||||||||
|
Önce kadýnýn gözlerine baktý genç adam sonra baþýný omuzuna yasladý. Þiirini okumaya baþladý kadýnýn kulaðýna , hiç teklemeden ezberinden. Sonrasýnda sarýldýlar bir müddet , öpüþmeden ve konuþmadan. Sadece kadýnýn gözünden akan bir kaç damla gözyaþý vardý genç adama aldýrmadan. Kadýn çabuk toparlandý o yaralý haline raðmen. Þiir yazýlý kaðýdý alýp genç adamýn elinden , çantasýna koydu. Ödeþmek istercesine genç adamýn yanaðýna bir öpücük kondurdu. Ýkisi beraberce inip arabadan otele doðru yola koyuldular aðaçlýklý bir yoldan. O an sanki herkes genç adama tanýdýk geldi. Etrafta kim var kim yok hepsi biliyordu. Nereden ve ne için geldi. Sanki herkes mahalleden komþu , sanki iþ yerinden arkadaþ , yada uzaktan akrabaymýþcasýna bakýyordu herkes. Ve sanki ardýndan adýný baðýrýyordu bir ses… Korkuyordu genç adam . Odanýn içine girene kadarda korktu. Hatta bir ara nefesini tuttu durdurmak için çýldýrmýþ kalbinin sesini. Odadan içeri girer girmez bir ‘’oh’’ sesi ile verebildi nefesini. ‘’Ne acý Her yeni günün umudunu Dünden taþýmak içinde Ýçinde onca acý ile Umutlarý yaþatabilmek. Her þey güzel olacak diyebilmek Sevebilirken özgürce , mutluluðum davacý ; Çaresizlik ne acý……’’ Küçük hoþ bir otel odasýydý penceresinden güneþin ýþýklarý sýzan. Adam çantasýndan bir defter çýkarttý içinde aþk þiirleri yazan. Ýkisi birlikte oturdular yataðýn manzaralý köþesine. Ve birlikte okudular. Ayný anda dokundular birbirlerinin saçlarýna. Güneþin ýþýklarý iyiden iyiye azalýrken genç adam bir kez daha içindeki vicdanýn esiri oldu. Sanki þoklanmýþcasýna dondu kaldý duygularý ile beraber. O an sadece tek isteði vardý. Zamanýn su misali akýp bitmesi yada zamanýn ayrýlma noktasýna gitmesi. Ýçindeki isyanýn sesi artýk iyiden iyiye duyuluyordu ve genç adam herzamankinden fazla korkuyordu. Göðsünde konuçlanmýþ kadýnýn elini kaldýrarak sakince yerinden kalktý. Pencerenin önüne yürüyüp bir sigara yaktý. Sanki bir kurtuluþ yolu ararcasýna dalýp gitti dalýndan düþen yapraklarýn arasýna. Aþaðýya inip çýplak ayakla koþmak istedi aðaçlarýn arasýnda. Kurumuþ yapraklarýn sesini duymak istedi. Yutkunarak ‘’ haydi dedi biraz yürüyelim dýþarýda’’ . Oysa kadýn öylesine uzaklaþmýþtýki kendinden , ayný yolu bir daha yürüyecek olursa geriye bu sefer kesin yakalanacaktý vicdanýndaki nöbetçilere. Kadýn saçýný topladý aynanýn karþýsýnda. Oysa ne hayaller kurmuþtu o aynaya en son bakýþýnda . Beraberce çýktýlar odadan. Þimdi ikisi birden yürüyordu kurumuþ yapraklarýn üzerinde konuþmadan. Güneþin veda zamanýydý. Gökyüzü kýzarmýþtý ve öyle bir yerde durdularýki ; ikiside sormadan çöktüler olduklarý yere. Ayný aðacýn gövdesine birbirlerinin yüzünü görmeyecek þekilde oturdular. Genç adam neden konuþmuyoruz diye geçirirken içinden kadýnýn sesi vuruverdi yüzüne rüzgarýn gerisinden. ‘’Neden’’ ‘’ Etiketi yok günlerin Yazmýyor üzerinde mutlulukmuþ , kedermiþ Nerden bileyimki ; Mutluluk dün gelmiþ Bu gün keder , yarýn acý Çaresizlik ne acý…….’’ Neden dedi kadýn ; ne oldu . Hani hep bu anýn gerçekleþmesini hayal ederdik seninle. Neden döndük tekrar sýnýrlarý aþmýþken tekrardan geriye. Bilemzesin dedi genç adam. Þu an içimdekileri bilemezsin. Þu anda ne olursan ol içime giremezsin. Ýster sevda ister ateþ. Ýçim þimdi küçüldü içim artýk bana dar ve þimdi orada bir iç savaþ var. ‘’Benim istediðim bu deðildi’’ diye devam eder genç adam. Benim gelmek istediðim sanýpta gerçekte yaþamak istemediðim bir son bu der. Ýçindeki vicdan genç adamý konuþmasýný sürdürmeye teþvik eder. Genç adam o anda aþýk olmadýðýný fark eder. Çünkü gerçekte aþk olsaydý eðer , kayýtsýz þartsýz olurdu ; þu aný yaþamdan bedeni kadýnýn olurdu. ‘’Seninle her anýmýn anlamý var bende. Ama anla beni , bu sonu yaþamak istemiyorum seninle’’ Genç adam ruhunu verdiði bu kadýna bedeninide teslim etmek istemediðini sonunda anlamýþ ve açýklamýþtý. Sözleri daha bitmemiþtiki kadýn aðlamaya baþlamýþtý. Yinede diyemedi son sözünü ‘’ sana aþýk deðilim’’ diye. Bir anda yeniden düþüverdi ateþlere , yenik düþtü aðlamaklý yeþil gözlere. ‘’ Yaþanasý zor günlerin gönüllüsüyüm Yaþarým aðlamaklý. Þarkýlar hüzünlü , þiirler dokunaklý Terkedilmiþ günlerin tamamlayýcýsýyým Birde aþýk olsam , þaþarým. Bu yüzden yarým kalýr bende Her sevda , her acý Çaresizlik ne acý ……..’’ Oysa kadýna göre bu bir aþktý. Ýlk eþinin ardýndan sevmiþti korka korka. Mazisi tutmuþtu elinden , mazisi ona yol göstermiþti. Mazisi zorlamýþtý onu , ve mazisi sevdirmiþti. Þimdi yine mazi olacaktý bir aþk daha. Ve bu dayanýlmaz bir acý veriyordu kadýna.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Hakan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |