Bu gün girdiðim yol öyle kalabalýk ki ben bile kendimi kaybettim sanki. Her kafa san ki tanrý varmýþ gibi bulutlarýn arasýnda bakýyorlar havaya. Aman Allah'ým rüya mý bu?
Kaldýrdým ki baþýmý bir melek gördüm sanki...
Tuðlalý bir bina 3. pencere. Bir kýz, sapsarý saçlarý soðuk havada esen rüzgarla karýþýyor rüzgarýn nefesine. Ah... o gözler denizden mi bir damla anki akýp gidecek þimdi!
Dudaklarý yanýyor kýpkýrmýzý. soðuktan herhalde sadece bir kromozom var oda saten ve bembeyaz bedeninde neredeyse kayýyor!
Ama dur o benim denizden güzel gözlerim dolu aðlýyor benim güneþ kýzým.
Alýyorum kafamý kollarýmýn arasýna çalýþtýr saksýyý þapþal!!! nasýl güldüreceðim güneþ kýzý. Birden bir çýðlýk koptu.Nasýl kurtuldu kafam kollarýmdan hiç bilemedim ama baktým pencereye ki....
Boþtu yoktu iþte hiç kimse neredeydi benim güneþ kýzým. bir anda dolunca gözlerimi indirivermiþ-im kafamý aþaðýya....
Ama bu olamaz bu bu bu bu
Gü-g-güne-güneþ kýzz......
yatýyor yerde yanan dudaklardan kan sýzýyor saçlarýný basmýþ alev kýpkýrmýzý yanýyor! Yok hayýr yanan benim biranda hissizleþiyorlar bacaklarým . Kadarim bunca yýl yaþayýp batan güneþi görmek ve ölmek iþ demek ki........