Zorluk anlarý, Allah’ýn insanlar için yarattýðý çok deðerli zamanlardýr. Ýnanan insan zorluk ve sýkýntýyla karþýlaþtýðý zaman, tüm bunlarýn arkasýndan gelecek hayýr ve hikmeti bekler. Yaþadýðý her anýn Allah’ýn kendisi için yaratmýþ olduðu nimet, güzellik ve ecir fýrsatý olduðunu düþünür. Ýnsan böyle zamanlarda çile çekerken, Allah’a olan aþkýný, sadakatini, teslimiyetini gösterir ve ecir kazanýr.

Allah, teslim olmasý için insana hastalýk verir, musibet verir. Bu, gerçekte Allah’ýn rahmeti ve lütfudur. Ýmtihan olmak, Allah’ýn kulunu unutmadýðýnýn iþaretidir. Allah hastalýðý verir, kendisini hatýrlatýr. Hastalýk süresince insan hep Allah’ý hatýrlar, O’na yakýnlaþýr. Rabb’i, sevdiði için hastalýk verir; uzun sürmesi de nur alâ nurdur. Zorlansa, çile çekse de önemli deðildir; çünkü kalbi tatmin bulur.

Çileyi, belayý sahiplenir mümin; çünkü her þey kusursuz olsa, o zaman imtihan olmaz. Allah her konuda, açlýkla, canlardan ve mallardan imtihanla sýnayabilir. Ýmtihan anýnda güzel bir sabýrla sabretme, Allah’a güvenip dayanma oranýnda da alacaðýmýz not yükselir. Saðlam olabilmek için birþeylerin zorlanmasý, canýmýzýn acýmasý gerekir. Ne kadar imtihan olursa, o kadar ecir alýnýr.

Ýnsan zorlukta Allah’ý anýp, kolaylýkta unutur. Ancak samimi mümin zorlukta da kolaylýkta da Rabb’ini anar, imtihan geldiðinde hoþnut olur; her anýna þükreder. Ýnsan ne kadar çile çekerse, Allah’a o kadar yakýnlaþýrken, iman etmeyen uzaklaþýr. “Sopayla kilime vuranýn gayesi; kilimi dövmek deðil, tozu kovmaktýr.Allah tozunu alýyor niye kederlenirsin? ’’ (Mevlana, Mesnevi)

Allah’ýn rahmetini ve hoþnutluðunu aramayan kiþiler, Allah’ýn güzelliðini, tecellisini akýl gözüyle göremeyenler, bela ve musibetleri iman sahiplerinden farklý karþýlarlar. Yaþadýklarý olaylardaki zorluklarýn nedenini akledemedikleri için, sürekli yanýp yakýnýrlar; süründüklerini, acý çektiklerini anlatýrlar. Hastalýklarýndan, hayat pahalýlýðýndan, çektikleri acýlardan söz ederler. Sýkýntýlar ancak imanýn nuruyla, Kuran’ýn ýþýðýyla daðýlabilir. Ýnsanýn kendisini bu þekilde ezmesi, acý çektirmesi doðru deðildir.

Kuþkusuz Yüce Allah’ýn Katýnda takdir ettiði sonuç gerçekleþecektir. Ýmtihana isyan eden kiþiler, Allah’ýn kendileri için hikmet ve hayýrla yarattýðý zamanlarý deðerlendirememiþ, ecir kazanamamýþ ve kayba uðramýþlardýr.

Yüreði Allah aþkýyla dolu insanýn imtihan gereði yaþadýðý çile, sevgisini vurgulama imkâný verdiðinden, Allah’tan nimettir, güzelliktir. Allah’ýn rýzasýný kazanma yolunda ilerlerken çekilen çileler saðlýk verir, insanýn þevkini artýrýr. Allah’ýn yolunda yürümekten kaçýnanlar ise türlü hastalýklar yaþar, çökerler. Allah kalplerine rahatlýk ve huzur vermez; sürekli bir azap ve eziyet içinde ömür tüketirler.

Rabbimiz tevekkülümüze þahit olmamýz için bizi imtihan eder. Teslim olmamýz için bela verir, hastalýk verir, ayaklarýmýzýn yere basmasý için dertler verir. Çilenin yýprattýðý düþünülür, oysa çile insaný inceltir, ruhunu olgunlaþtýrýr.

Ýnsan, günün her anýnda bela gelebileceðini aklýndan çýkarmamalý, hazýr olmalýdýr. Ýnanan insan imtihana talip olur; imtihanda Rabb’ini gördüðünde, imtihanýný sever. Dünyada yaþadýðýmýz imtihanlarýn ise, sonsuz ahireti düþündüðümüzde hiçbir önemi yoktur.

Cennet aþk ehli içindir; Rabb’ine deli aþýk olan insan cennetten zevk alýr. Acýlardan geçtikten sonra ise cennetten alýnacak zevk daha fazladýr.