Beþ Boyutlu Ýmgeler Þiir Tahlili
Þiir; üç bölüm halinde bize teslim edilmiþtir. Birinci bölümün tahlilini yapýp, altta size sunmaya çalýþtýk.
Tahlil yapýlýrken, þairin; þiire düþtüðü bazý not ve bilgilerden de yararlanýlmýþtýr.


Beþ Boyutlu Ýmgeler 1
Uyuttum Uyumayý


Gece var nârda Nur’ u görmez gözün hiç sesi!
Gece var gündüzlerin kundakçýsý geceler!
Gece var altý þarta tecavüzün iç sesi!
Gece var beþ vakitin varakçýsý geceler!

Ceviz kabuðundaki uykuya küsen kafam
Bir taraftan rüyaya davet eden spiker
Evrenler iç içeyken, neresindeydi odam?
Neredeydi gündüzler neredeydi asfalt yer?

Bulutlara gülmeye tövbeli mimiklerim
Güneþ doðmasýn diye aðlýyor þafaklarým
Gözünü yum! Emrini verirken kirpiklerim
Terliyor rüyalarým terliyor þakaklarým

Tavandaki her ýþýk yataðýma bir kuyu
Baþ ucumda beklerken yastýk adlý bu mezar
Hayat cenginden gelen gözümün tuzlu suyu
Islatýr mezarýmý ýslatýr azar azar

Bilinci geniþleten hayatýn rengi uyku;
Gün ve gecesi ’an’ lýk çok boyutlu labirent.
Uyku olmasa da var; hayal, özlem ve korku
Þiir doðar gecede, þiir okur kara kent

Ay Güneþ’ i örterken kente sessizlik vasi
Matristen çýkar düþler gece dergisi için
Gün ýþýðý sönerken uykum geceye asi
Hayal çizen zihinde hayal sergisi için

Uyuttum uyumayý! Serde miadý doldu
Hokkabaz kalemlerle yazý yazdým hayata
Öldü, ölüm yarýsý! Gecem; celladý oldu
Beþ boyutlu imgeler yeter istirahata

Müjgân Akyüz


spiker : Uyku ve rüyaya davet eden bilinç altý
varak: Altýn, gümüþ veya baþka madenler dövülerek oluþturulan ince, parlak yaprak, altýn varak.
varakçý: Varakla süs yapan zanaatkâr
Matris: Dizme makinelerinde harf kalýbý.

SÝÝRÝN TAHLÝLÝ

Þiirin yazýlýþ tarihi ve vesilesi: Þiir, bir anda oturulup yazýlmamýþ; 2010 yýlý Aðustos ayýnda belirli aralýklarla ele alýnýp yazýlmýþ, 26.08.2010 günü birinci bölümü bitirilmiþtir. Þiirin vesilesi, þairin uykusuz gecelerini farklý bir tarzda ifade etme düþüncesidir.

Þiirin Konusu: Þair; uykusuz geçen gecelerinden dem vurmakta, uyku ihtiyacýný, rüyalarýn görülüþ nedenini, dinlenmek için uyku çok mu önemlidir? Gibi sorularýn karþýlýðýný aramýþtýr þiirde.

Gece var nârda Nur’ u görmez gözün hiç sesi!
Gece var gündüzlerin kundakçýsý geceler!
Gece var altý þarta tecavüzün iç sesi!
Gece var beþ vakitin varakçýsý geceler!

Giriþ bölümünde ; bir insanýn tüm gecelerinin ayný olmayabileceðini, bazý geceler insanýn nefsine yenik düþüp, þer iþlere bulaþabildiðini, yeryüzündeki bütün varlýklarda Allah’ýn kudretini göremez hale geldiðini, ibadet ve gerçek ilim ile uðraþmadýkça da ilim ve din yönünden nasibi azalacaðýný vurgulamýþ. Þeytan’ýn; Allah’ý anmaktan uzak tutmak için düþürmeye çalýþtýðý oyunlar karþýsýnda da nefsin yenik düþeceðini ifade etmiþtir. Gecesi böyle geçmiþ bir insanýn gündüzünden de hayýr olmayacaðýný belirterek, böyle þerli geceleri ayný zamanda gündüzlerin de kundakçýsý, zarar vericisi ilân etmiþtir. Böyle gecelerin sonucu artýk insaný ‘Ýmanýn altý þartýný inkâr’ durumuna kadar götürebileceðini vurgulamýþtýr. Bazý kiþilerin geceleri iþte böyledir diye bize bir tablo sunmuþ, bu duruma herkesin düþebileceðini; imana tecavüz eden þeytanýn vesveseleri ile iþbirliði içinde geceler yaþanabileceðini sergilemiþtir.

Peygamberimizin ‘Az uyuyunuz!’’ tavsiyesinde ne mesaj verdiðini, neden az uyumanýn daha efdâl olduðunun sebep ve sonuçlarýný bulmaya çalýþmýþtýr. Gece ibadetleri, yalnýzken yapýlan samimi dualar, teheccüt namazýna kalkýlmasý gibi imaný güçlendiren, tazeleyen eylemlerin yaþandýðý geceleri ise ‘’Beþ vakitin varakçýsý’’ olarak tanýmlamýþ; günde kýlýnan beþ vakit namazýn en güzel tamamlayýcýsý böyle geceleri mükemmel bir ifade ile taçlandýrmýþtýr.

‘’Ceviz kabuðundaki’’ diye baþlayan diðer bölümde, þiire düþtüðü kendi notu þöyle;

(Ceviz kabuðu: Shakespeare’in eserinde Hamlet,
’Ey Tanrým, ceviz kabuðunun içine hapsolsam da, kendimi bütün âlemlerin kralý gibi görebilirdim, keþke þu kötü rüyalarým olmasaydý...’ diyordu.
Hastalýðý onu, ceviz kabuðu olarak nitelendirdiði hareketsiz vücudunun içine hapsetmiþti.
Stephen Hawking’in ’Ceviz Kabuðundaki Evren’ kitabýný yazarken bu eserden etkilendiði söyleniyor.)
Þiire düþmüþ olduðu bu nottan da anlaþýldýðý üzere, þair; þiirlerini yazarken çok geniç bir pencere kullanýyor. Geniþ bir kültüre sahip. Türk Edebiyatýna vâkýf olduðu gibi, Dünya Edebiyatýna da ilgisi var ve edindiði bilgiler ile geniþ bir yelpaze sunabilmekte þiirlerinde. Stephen Hawking’in eserlerini de takip ettiðini; fen bilimleri, matematik, görsel sanatlar gibi alanlara ilgisini yine kendisi belirtmiþtir. Kendisinin asýl mesleði mimarlýktýr. Bir mimar olduðunu söylediðimizde zaten nasýl böyle geniþ bir yelpazeye sahip olabildiðine de ipucu vermiþ oluyoruz. Her ilim, her sanat kendisini ilgilendirmektedir. Ya bizzat çoðunun içinde bulunmuþ, uygulamýþ ya da uygulamamýþ olsa bile diðer sanatlarý da, fenleri de incelemiþtir.
Uykuya davet eden spikeri; bilinç altýna benzeterek, rüyalarýn bilinç altý temizlik yaptýðýný ve fiziksel rahatlamayý saðladýðýný vurguluyor ve bunun için az da olsa uykuya ihtiyaç olduðundan; bilinç altý insaný uykuya çaðýrýr, buna ihtiyaç vardýr vurgusu yapýyor.
‘’Ceviz kabuðundaki uykuya küsen kafam ’’ diye baþlayan, vücudunu ceviz kabuðu diye tanýmladýðý ikinci bölüm; ayný zamanda insandaki acziyeti de bildirdiði gibi; devamýnda evren ve evrenler hakkýnda açýklanmamýþ, henüz keþfedilmemiþ kuantum fizikçisi Stephen Hawking’in de bazý tezlerinden yola çýkarak; iç içe girmiþ evrenler tezine, paralel evrenler tezine gönderme yaparak;
Evrenler iç içeyken, neresindeydi odam?
Neredeydi gündüzler neredeydi asfalt yer?

Bu sonsuz evrenler içinde aslýnda Dünya’nýn bile bir toz gibi olduðunu, insanýn sahiplendiði her þeyin bir ‘’asýl sahibi’’ olduðunu, bu sonsuzluk ve büyüme içinde bizim yerimiz, odamýz, gündüzlerimiz, gecelerimiz vs bu karmaþýk evrenlerin neresinde? Diye bir soruyla, okuyana yeni bir ilimle ilgilenme meraký uyandýrýyor.

Bulutlara gülmeye tövbeli mimiklerim
Güneþ doðmasýn diye aðlýyor þafaklarým
Gözünü yum! Emrini verirken kirpiklerim
Terliyor rüyalarým terliyor þakaklarým

Þair geceyi seviyor. Gündüz bulutlarýyla, gündüzle pek arasý yok. Onlara gülmeyi kendisine yasaklamýþ. Gecenin ilhamýný, ibadetini, gece yaptýðý araþtýrmalarýný her þeyin üstünde tutuyor.
Uykusuz gecelerinin þafaðýný konuþturuyor, þafak; devamýnda Güneþ’i ve gündüzü getireceði için;

‘’Benim þafaklarým, gündüz gelmesin diye aðlar. Beni, gecenin bereket ve feyzinden mahrum býrakmak istemez. En büyük dostum ve arkadaþým, bunun için aðlar dahi, diyerek; þafaðý sahipleniyor, kendisine dost ilân ediyor.

Uykunun zaman zaman verdiði aðýrlýkla kapanmaya çalýþan kirpiklerini uykunun davetçisi olarak görüyor ve bu davet karþýsýnda bunalýyor, terliyor. Vücut rüya görmek ister, uyumadýkça rüyalarýn bile bunaldýðýný, bu durumun þakaklarýný terlettiðini vurguluyor.

Devamýnda da yine uyumakta zorlandýðý anlardan bahsediyor. Uzandýðýnda; gece tavana vuran her loþ ýþýðý yataðýnda bir kuyu olarak tanýmlýyor, kendisi de bu kuyuya düþecekmiþ gibi bir sýkýntý geçiriyor. Çünkü fazla uyku onun için kuyuda kalmakla eþ. Bu nedenle baþýný yastýða gömerse, yastýk onun için mezar oluyor.
Hayatýnýn her safhasýnda çok emek vermeden hiçbir kazanç elde etmediðini, çok mücadeleleri olduðunu söyleyen þair; bazen geçirdiði acýlarý, mücadeleleri düþündükçe aðladýðýný ve gözyaþlarýyla, mezar adýný verdiði yastýðýnýn ýslandýðýný anlatýyor.



Bilinci geniþleten hayatýn rengi uyku;
Diyerek baþladýðý bölümde; uyku hakkýnda küçük tanýmlar yapýyor. Böylece anlýyoruz ki; þair, uyku ve rüya konularýnda da araþtýrma yapmýþtýr. Bu tanýmýn peþinde, uzun saatler uyumanýn çok gerekli olmadýðýný, uykunun rüya görmek için gerekli olduðunu vurguluyor. Ýnsan vücudunun, kaslarýn dinlenmesi ve hücrelerin yenilenmesi için uykuya ihtiyacý yoktur. Bunlar uyumadan da gerçekleþiyor. Ancak fiziksel boþalma için rüyaya ihtiyaç vardýr. Her insan mutlaka rüya görür. Bu nedenle çok uzun saatler uyku uyumaya ihtiyaç yoktur. Nitekim uyku olmadan da hayallerimiz, özlemlerimiz, korkularýmýz vardýr diyerek; bu ihtiyacýn bir kýsmýnýn uyanýkken de karþýlandýðýný ifade etmiþtir. Edebiyat, þiir ve diðer sanatlardaki eserlerin; böyle geniþ hayal gücünü kullanmakla ortaya çýktýðýný anlatmýþtýr.



Ay Güneþ’ i örterken kente sessizlik vasi
Bu dizeyle baþladýðý diðer bölümde, kentin sessiz gecelerindeki sanat üreten insanlarý ele almýþtýr. Artýk sýnýrsýz hayal gücü çalýþacak, uykuya asi gece baþlayacak ve hayal içinde hayaller gezinecek, sanat üretilecek; gece adeta bir sanat dergisi ve hayal sergisi haline gelecektir.

Uyuttum uyumayý! Serde miadý doldu

Artýk þair uykuya karþý zafer kazanmýþtýr. Uykunun kullaným tarihini geçirmiþ, baþýndan uykuyu savmýþtýr. Ölüm yarýsý denilen uykuyu öldürmüþ; gecenin zaferi olarak ilân etmiþtir. Gece; uykunun celladý olmuþtur ama þairin dostudur.

Uyanýklýk yalnýzca kendisine deðil, ayný zamanda Türk milletine de bir mesajýdýr. Uykuda bir millet, uykuda bir beden onu rahatsýz etmektedir. Türk milleti ve kendisi de bu milletin bir ferdi olarak; her zaman uyanýk ve çalýþkan, hayalleri büyük olmalýdýr.






Siirin Düsünce Boyutu

Þiir, verdiði birçok mesajla okuyucuda merak ve araþtýrma hevesi uyandýrmayý hedeflemiþtir. Farklý bakýþ açýlarý, deðiþik buudlar, farklý evrenler sunmaktadýr. Temelinde iman ve Ýslam düþüncesini öne çýkarmaktadýr.


Izlek: Þair; hayatý boyunca çileler yaþamýþ, mücadelelerde bulunmuþ, yine azmi ve inancý ile tekrar bunlara hazýr olduðunu bildirmiþtir. Uykuda bir millet, uykuda bir beden onu rahatsýz etmektedir. Türk milleti ve kendisi de bu milletin bir ferdi olarak; her zaman uyanýk ve çalýþkan, hayalleri büyük olmalýdýr.


Duygu: Þiirde; iman, bilim, evrenler içinde Dünya’nýn yeri, uyku ve rüya tanýmlarý, hayal gücünün büyüklüðü, gecelerin; iman ve ibadet dolu geçirilmesi tavsiyeleri ima edilerek mesajlar veriliyor.


Görüntü

1. Öznel / Resimsel Görüntü: Þiirde gece görüntüsü hâkim.

2. Soyut Görüntü:

a. Imgeler: Þiirin hemen her dizesi imgelerle doludur. Özellikle hemen her dizede imge kullandýðý için, bunu þiirin adýna da yansýtmýþtýr.


_ Nur’ u görmez gözün hiç sesi: Ýman ve Allah inancýndan nasibini almamýþ, hiçbir deðeri olmayan ses

_ gündüzlerin kundakçýsý: Ýmansýz, ibadetsiz ve ilimsiz geçmiþ gecelerin gündüzlere bir faydasý olmayacaðý, uykusuzluðun yalnýzca gündüzden saat çalmaya vesile olarak kalacaðýna atýf.

_ altý þarta tecavüzün iç sesi: Ýmanýn altý þartýný hiçe sayan, iblisin fýsýltýlarýna ve tuzaklarýna yenik düþmüþ ruh

_ beþ vakitin varakçýsý: Beþ vakit namazý taçlandýran, gecenin ibadet ve ilim dolu saatleri


_ Ceviz kabuðundaki: Daha önce yukarda detaylandýrýldýðý gibi, þairin vücudu.

_ uykuya küsen kafam: Uykuyu kendine uzak tutan kafa

_ rüyaya davet eden spiker: Bilinçaltý, fiziksel rahatlama için rüyaya ihtiyaç olmasý

_ Bulutlara gülmeye tövbeli mimiklerim: Gündüzü ve hayýr getirmeyecek amelin kendisini güldürmesini istememesi.

_ aðlýyor þafaklarým: Gecesinin bitmemesini isteyen, onun dostu þafak. Onun derdini derdi bilen þafaðý da gündüz olmasýný istemiyor, onun arzusu yönünde aðlýyor.

_ ’’Gözünü yum!’’ Emrini verirken kirpiklerim: Artýk uykusuzluk öyle had safhadadýr ki, kirpikleri dayanamamaktadýr kapanmamak için. Neredeyse uyumasý için emir veriyor, kendiliðinden kapanacak hale geliyor kirpikler.

_ Terliyor rüyalarým: Neredeyse uyanýkken rüya görülmeye baþlanacak hale gelmiþ bir uykusuzluk. Rüya görülme ihtiyacý uykuya çaðýrýyor, rüya sýkýntýya düþüyor. Vücudu zorluyor, þakaklarý terletiyor.

_ yataðýma bir kuyu: Tavandan yataða yansýyan her ýþýðýn; kendisine, yatakta kuyular var gibi bir his uyandýrdýðýný söylemesi. Sanki uyuduðunda bu kuyulara düþecek gibi hissetmesi, uykuyu sevmediðine vurgu yapmasý.

_ yastýk adlý bu mezar: Ýnsanýn; baþýný yastýða koyduðunda baþýnýn yastýða gömülmesini, mezara gömülmekle özdeþleþtirmiþ, yastýðýna ‘’mezar’’ adýný vermiþtir.


_ Hayat cenginden gelen gözümün tuzlu suyu: Hayat cengi; yaþadýðý mücadeleleri temsil etmekte ve bunlarý düþündükçe zaman zaman aðladýðýný belirtmektedir. Gözümün tuzlu suyu dediði, gözyaþlarýdýr.

_ çok boyutlu labirent: Uyku ve rüya tanýmýna girdiði bu bölümde rüyayý çok boyutlu bir labirente benzetmesi. Çok uzun zaman geçti sanýlan rüyalarýn, aslýnda saniyeler içinde görüldüðünü vurgulamasý.


_ Ay Güneþ’ i örterken kente sessizlik vasi: Ay’ýn Güneþ’i örtmesi, Güneþ tutulmalarýný temsil ettiði gibi; Güneþ çekildi, yerine Ay geldi ve gece oldu anlamýna da gelmektedir. Birçok bölümde bu ikili üçlü anlamlarý kullanarak, þiiri çok zenginleþtirdiðini, çok boyutlu hale getirdiðini görüyoruz.

Artýk gece olmuþtur ve kente sessizlik hâkim olmuþtur. Þimdi kenti yönetme sýrasý sessizliktedir.

_ Matristen çýkar düþler gece dergisi için: Yine burada sessiz gecelerin ilhamlara gebe olduðunu vurguluyor. Baský için bekleyen harfler, artýk onun düþ dünyasýnda hareketlenmeye baþlýyor. Hayallerini dillendireceði þiir ve yazýlarýnda kullanmaya baþlayacaktýr onlarý. Harflerin; bunlarý yazý olarak dile getirebilmek için bir aracý olduðuna, aslolanýn hayal gücü olduðuna iþaret ediyor.


_ uykum geceye asi: Bunu zaman zaman baþka bölümlerinde de vurgulamýþ, geceye inat uykuyu reddetmiþtir.

_ hayal sergisi: Gecesi hayal zenginliði, sanat, þiir, bilim ve ibadet ile süslenmiþ; adeta bunlarýn sergilendiði saatler olmuþtur.



Uyuttum uyumayý! Serde miadý doldu
Hokkabaz kalemlerle yazý yazdým hayata
Öldü, ölüm yarýsý! Gecem; celladý oldu
Beþ boyutlu imgeler yeter istirahata

Bu son bölüme geldiðimizde; yine her dizesinde imgeler dolu bir bölümdür. Þiirde öyle imgeler kullanýlmýþtýr ki, okuyan hiç yabancýlýk çekmemiþ, anlaþýlmaz bulmamýþ, ayný zamanda bulunmuþ imgelerin alt alta sýralamasý deðil de; gerçekten mutlaka bir þey anlattýðý yerde kullanýlmýþtýr. Bu yüzden þairin kullandýðý imgeler þiirlerinde anlaþýlmaz ve yapmacýk, araya sýkýþtýrýlmýþ durmuyor. Mutlaka bir konuyu ifade etmek için kullanýlýyor.

Yine bu son bölümde yalnýzca kendisine deðil, tüm millete bir gönderme yapýyor. Âdeta; uyku zamaný deðil, ‘’Uyuttum uyumayý!’’ ‘’Siz de uyutun!’’ diyerek, hem kendisine hem baþkalarýna artýk
Çalýþma zamanýdýr mesajý da veriyor. Ondaki uyku artýk miadýný doldurmuþtur. Þimdi uyanýk olmanýn zamanýdýr.

Hokkabaz kalemlerden bahsetmesi, burada çok ince bir ifadedir. Þair diyor ki, ben anlatacaklarýmý anlattým; siz görebildiðiniz kadar gördünüz. Daha göremedikleriniz, belki de daha sonra sezebileceðiniz baþka konular da var þiirimde. Çünkü sözcükleri öyle kullanýyor ki; sanat açýsýndan farklý, fizik açýsýndan farklý, sosyal olaylar açýsýndan farklý, din boyutu olarak farklý velhasýl tüm sanat ve ilim dallarý gözüyle baktýðýmýzda farklý yorumlar çýkabilecek cümleler kuruyor. Hokkabaz benzetmesi, kalemini kullanmadaki ustalýðýna gönderme ve aslýnda þiirin baþka açýlardan da yorumlanabilmesine bir ýþýk.

Ölüm yarýsý olan uykusunu öldürüyor ve hayatta çok az uykuyla da yaþanabileceðini, hayallerin uyanýkken de insaný rahatlatabileceðini ifade ediyor.
Beþ boyut ifadesi, rüya içinde rüya ya da hayal içinde hayal gibi. Yahut uyanýkken de bir olayýn hayalde canlandýrýlmasý ve kiþinin o olayýn içinde kendisini yaþatmasý gibi diye de düþündüm. Sanýrým burada günümüz teknolojisinin beþ boyutlu sinemalara geçiþinin aslýnda sürpriz olmadýðýna, insanýn; hayal gücü ile bunu baþarabildiðine bir vurgu var.
Ýnsanýn manevi geliþimi, onun baþka boyutlarda yolculuk yapmasýný da saðlar.


Yani, Kuran ýþýðýnda manevi alanda ilerleyebilmek anlamýna da gelmiþ oluyor.



b. Simgeler:

Gece, göz, gündüz, varak, kafa, evren, oda, asfalt, bulut, Güneþ, þafak, kirpik, þakak, tavan, ýþýk, yatak, kuyu, yastýk, mezar, kent, Ay, ser, kalem



DIL VE ÜSLÛP

Türkçeyi; güzel ve etkili bir þekilde kullanmýþtýr. Var olan deyimlerden ziyade, neredeyse kendisi deyim olabilecek söyleyiþler üretmiþtir.

görmez gözün hiç sesi!

gündüzlerin kundakçýsý


altý þarta tecavüzün iç sesi

beþ vakitin varakçýsý

Giriþ bölümü özellikle, âdeta yeni deyimler üretme bölümü gibi olmuþtur.


Þair; bazen bizi düþünmeye yönlendiriyor, þaþýrtýyor ve yer yer sorularla bizi þiirin birebir muhatabý yapýyor. Þiirlerde olmasý gerekli diye düþündüðümüz; benzetmeler,
þaþýrtma, hitabet(ünlem)
soru yöneltme ve muhatap alma (soru iþareti)
nesneleri konuþturma ( ’’Gözünü yum!’’ Emrini verirken kirpiklerim) gibi
Zýtlýklar (gece- gündüz; gerçek- hayal; uyku- uykusuzluk) gibi
Armoni ve tekrarlar

kullanýmlarýn hiçbirinin ihmal edilmediðini görüyoruz.




AHENK, KAFÝYE, REDÝF, TEKRAR

Þiir 7+7, 14 lük hece ölçüsüyle, çapraz kafiye olarak yazýlmýþtýr.



Þairin ahengi saðlamak için kullandýðý en göze çarpýcý uygulama, bütün bu sanat uygulamalarýný yapabilirken; her bölümün son dizesinde sözcük ve ses tekrarlarý kullanýyor.
(giriþ ve son bölümü hariç, çünkü serinin birinci þiiridir ve giriþ ve bitiriþ bölümlerini farklý kullanmýþtýr.)

Örnekler:

Neredeydi gündüzler neredeydi asfalt yer?

Terliyor rüyalarým terliyor þakaklarým

Islatýr mezarýmý ýslatýr azar azar

Þiir doðar gecede, þiir okur kara kent

Hayal çizen zihinde hayal sergisi için



Þiirde bütün bölümlerin zengin ve tunç kafiye ile yazýlmýþ olmasý ayrýca bir baþarýdýr. Giriþ bölümünde tamamen redif ve kafiye uygulamasý yapmýþtýr.
(sesi) redifinden önce (hiç ve iç) kafiyelerini kullanmýþ,
(geceler) redifinden önce ( kundakçýsý - varakçýsý) kafiyelerini kullanmýþtýr.

Zengin kafiye uygulamalý tüm diðer bölümlerden sonra, bitiþ bölümünde son mührünü vurmuþ,

miadý doldu

celladý oldu

Diyerek iki zengin kafiyeli sözcükleri redif uygulamasý gibi kullanmýþtýr.

Þiirdeki kafiyelere baktýðýmýzda, sesli ve sessiz harf zenginliði içinde olduðunu görüyoruz. Yani þair birkaç kelime ve sesin içine sýkýþtýrmamýþtýr kendini.

Þiirdeki ahengi ses tekrarlarý saðladýðý gibi, ünlü ve ünsüz sesleri kullanýmýndaki baþarýsý da saðlamaktadýr.

Malatya Ýnönü Üniversitesi
Eðitim Fakültesi

Ramazan Arlý



Emeði geçenlere sonsuz teþekkürlerimle