Lütfen korkmayýnýz! Bu bir tatbikattýr!



Söylenenlere göre çok iyi bir kalbim varmýþ. Yolda, darda, sokakta kalmýþlara yardým edermiþim. Hiçbir kötülük düþünmez, yaptýðým iyilikleri baþa kalkmaz, bu iþlerde sýrf Allah rýzasý gözetirmiþim. Trilyoner olsam güzel ülkemin topraklarýnda bir tane bile kiracý kalmazmýþ, hepsini ev sahibi yaparmýþým. Okullar, hastaneler, camiiler, hanlar, hamamlar hatta elimden gelse kervansaraylar yaptýrýrmýþým. O kadar birleþtirici gücüm varmýþ ki dul ve bekarlarý izdivaç programlarýna sürüklemez, onlara çöpçatanlýk yaparmýþým.

Küçük bir sýr vereyim mi size? Bunlarý kulaktan kulaða anlatan mahalleli, bire bin katarak evlilik piyasasýnda bomba etkisi yarattý. Aranan erkek modeli olarak beni referans gösterdiler. Ýþ o kadar sarpa sardý ki güzel mahallemin güzel insanlarý evde kalmýþ kýzlarýný bana yamamaya kalkýþtýlar.

Nasýl mý?

Yanaþýn hele. Anlatýyorum, siz de kulak misafiri olun bizim mahalleliye çaktýrmadan.

Geçenlerde, bizim meskenin çaprazýnda oturan yýllar evvel amansýz bir hastalýða kapýldýktan bir müddet sonra Azrail’e yakayý ele veren Hurþit amcanýn dul kalmýþ karýsý sümbül teyzenin en küçük kýzý Huriye otuz yaþýna yeni adýmýný basýyordu. Söylentilere göre bu kýz beþ yaþýnda emeklemeye baþlamýþ, sekiz yaþýnda atta atta diyerek ilk sözcüklerini aðzýndan peyda edivermiþ, on yaþýnda da yürümeye baþlamýþ, yirmi yaþýnda alfabenin yirmi dokuz harften oluþtuðu keþfedince kendini bilim kadýný ilan etmiþ, bir yetmiþ beþ boylarýnda kýrk iki numara ayakkabý giyen XXXXL boyutundaki giysileriyle mahalleliye poz üzerine poz veren haným hanýmcýk bir kýzdý. Kýraathanenin önünden geçerken iþsiz erkeklerin bakýþlarýndan etkilenerek yürüyüþünü deðiþtirir, kývýra kývýra adýmlamalarýna devam ederdi. Ýþsiz erkekler, o yürürken kalçasýnýn sað tarafa doðru yattýktan en az on dakika sonra sol tarafa doðru kaçmayý baþardýðýna tanýk olurlardý. Yani haným kýzýmýz o denli iri kýyýmdý. Onu gördüðüm zaman ona devamlý gülümserdim.

Bir diðeri evimizin tam karþýsýnda oturan elektrikçi hasan aðabeyin büyük kýzý Neriman’dý. Þimdi modalý bir hanýmefendi gibi etrafta havalý havalý dolaþtýðýna bakmayýn. Söylentiye göre bu kýz, ilkokulda sýnýf öðretmeni tarafýndan tertip edilen bit ve týrnak kontrollerinde sürekli ama sürekli vukuatlýlarýn en baþýný çekiyormuþ. Hatta öyle ki bitli takýmýnýn kaptanlýk panzumanýný kimseye vermeyecek kadar bitlerle haþýr neþirmiþ. Týrnaklarýný da o zamanlar üç haftada bir kesermiþ. Þimdi týrnaklarýnýn uzun ve ojeli olduðuna bakmayýn. Ben o bakýmlý görünen týrnaðýn içinde gezinen maddelerin neler olduðu anlatmaya kalkýþsam mide bulantýsýndan kendinizi hastanede bulursunuz. Sadece olayýn önemine binaen anlatacaðým bir kýsa örnekle bu konuyu taçlandýrayým. Yine geçen günlerde ince perdenin arkasýndan Neriman’ýn evinin içerisinde ne haltlar karýþtýrdýðýna þahit olacaktým. Parmaðýný uzun týrnaklarýyla beraber burnuna götürerek, olay mahallini karýþtýrdý karýþtýrdý, derken ben diyeyim iki siz deyiverin üç santimetre boyutunda ýslaðýmsý bir kitle çýkartarak, uzun ve ince elinde bir iki dakika o kitleyle küçücük bir çocuk gibi oynadýktan birkaç dakika sonra o kahverengimsi maddeyi pencere önünde özenle büyüttükleri çiçeklerin vazosunun içerisine konduruverdi. Günahýný almayayým sanýrým o çiçeklerin gübrelenmesi gerekiyordu. Bunca zahmeti galiba bunun için çekiyordu. Sýrf söylentilerle daralan içimi, gözetlediðim vahim tablolarla birlikte göz zevkimi daraltmamak adýna kapýlarýnýn önünden geçerken onu görmeyeyim diye baþýmý eðip geçerdim. Bir ara baþýmý kaldýracak olur, onun gözlerini hep benim ayakkabýlarýma bakarken görürdüm.

Günler günlerle kovalamaca, haftalar haftalarla birdir bir, yýllar yýllarla uzun eþek oynarken bizim mahallenin yaman mý yaman, artist mi artist deli-kanlý delisi, Deli Veli kapý zilimizi çaldý.     
- Kim o?
                                   
- Ben Veli
     
- Hangi Veli?

- Hangi Veli olacak Deli Veli

- Tanýmýyorum böyle birini

- Hasip Aðabey delirtme adamý açsana kapýyý!

- Sen zaten delisin kuzum gerek yok buna. Tamam tamam açtým.

- Hah! Hele þükür!

- Ne oldu yine. Ne haberler getirdin mahallemizden?

Size bunlarý anlatýrken önemli bir ayrýntýyý atlamýþým. Bizim mahallenin bir delisi vardýr. Bu mübarek ayaklý gazete gibidir. Mahallede olup biteni, hatta bitmemiþ devam ede gelen her þeyi hatta ve hatta olmamýþ, yakýnda olacak her þeyi bilir. Aslýnda aptalýn biridir. O yüzden olacak þeyler ona mâlûm olur. Söylemesi ayýp, bu mahallemizin delisiyle aramýzda su sýzmaz. O beni çok sever ben de bu Deli Veli’yi hem çok sever hem de deli gibi kullanýrým.

- Hasip Aðabey iþler kötü

- Neler oldu yine Veli’m?

- Aðabey senin arkandan kuyular kazýlýyor, kazýklar çakýlýyor

- Kim kuyu kazýyor? kim kazýk çakýyor? Geç þuraya otur da sakin sakin anlat bakalým!
     
- Tamam anlatýyorum. Hasip Aðabey, sizin evinizin çaprazýnda oturan Sümbül Teyze’nin iri kýyým kýzý Huriye var ya?

- Eee… Ne olmuþ Huriye’ye?

- Size yamayacaklarmýþ Huriye’yi. Ama Huriye’nin sizde gönlü yokmuþ

- Bak bak bak! Gel Allah aþkýna! Neden gönlü yokmuþ iri kýyým ablamýzýn?

- Aðabey, hani siz ortodontik tedavi yani tel tedavisi görüyorsunuz ya

- Eee

- Siz ona her bakýþýnýzda gülümsüyormuþsunuz

- Eee

- E’si. Bu Huriye’nin bir erkekte ilk baktýðý þey diþleriymiþ. Siz gülümsedikçe diþinizdeki telleri görüyor, sizden iðreniyormuþ. Ben kendimi tellerin arasýna atamam demiþ.

- Ya bi s…. gitsin. Ramazan Ramazan aðzýmý bozdurtmasýn. Hem tel tedavisi gelecek sene bitiyor. Hem de ben kala kala Huriye’ye mi kaldým. Vay efendim Beni beðenmiyormuþ. Ben sanki seni çok beðeniyorum. Allah’ýmýn orangutaný!

- Aðabey o kadar sinirlenme. Deðmez bu kýz için böyle sözler sarf etmeye. Hem anlatacaklarým bitmedi daha.

- Böyle sinir bozucu haberlerle delirtecek misin beni Veli?

- Bir mahalleye iki deli fazla Hasip Aðabey.

- Doðru söylüyorsun.

- Neriman’ý bilirsiniz. Þu karþýnýzda oturan Elektrikçi Hasan Aðabey’in modalý kýzý.

- Sevsinler onun modasýný. Eee ne olmuþ Neriman’a. Yoksa gübrelediði çiçekleri mi solmuþ?

- Ne gübrelediði çiçekler solmasý aðabey! O süslü kýzý da size yamayacaklarmýþ. Ancak…

- Ancak ne oðlum çýldýrtma insaný?

- O da diyormuþ ki, yani Neriman diyormuþ ki, ben sözde marka özde çakma ayakkabý giyinen bir erkekle hayatýmý periþan edemem.

- Vay zilli vaaay!

- Ne oldu aðabey?

- Demek ondan bakýyordu ayakkabýlarýma.

- Neriman da bir erkeðe bakacak oldu mu direkt ayakkabýlarýna bakarmýþ. Bu kýzýn da böyle standartlarý varmýþ. Çakma ayakkabýlý bir erkeði gördüðü zaman midesi bulanýrmýþ.

- Baþlatmasýn çakma ayakkabýsýna! Ulan kýza bak be! Ben onun evin içinde ne pislikler çevirdiðini mahalleliye anlatsam evden adýmýný atamaz dýþarý. Allah’ýmýn tezek kraliçesi… Bin gönlüm olsa birini vermeyeceðim kiþilerle beni muhatap ediyorlar ya. Söyle Veli, beni kim sipariþ ediyor bu kýzlara?

- Mahallemizin muhtarý var ya Recep bey.

- Evet

- Ýþte o söylemiþ. Sizin ne kadar aile terbiyesi almýþ birisi olduðunuzu ailelerine itina ile anlatmýþ.

- Has. S…. lannn. Vay âdi vaaay!

Aaa… Terbiyesize bak! Yeter artýk! Bu kaçýncý yahu? Bir oldu seslenmedik, iki oldu ses etmedik. Ay ne biçim sözler bunlar ayol! Hiç kendini tertemiz bir aile çocuðu olarak millete satan kiþinin söyleyeceði sözler mi bunlar? Bu yazýyý ve yazarýný þiddetle kýnýyorum. 18 artý yazýlar yazan yazarlar is-te-mi-yo-ruz.

- Bu da neyin nesi Aðabey?

- Okuyucu olmalý Veli’m. Yazý hakkýnda sýkýntýlarýný belirtiyorlar. Fazlaca küfrediyormuþuz. Eh biraz haklýlar tabi.

- Ama sizin küfür ettiðiniz kýsýmlar yazar tarafýndan biplenerek sansürleniyor.. Hem bu hikayenin konusu bir mahallede geçiyor. Mahallede söylenegelen sözler bunlar. Hikâye biraz gerçeksi olmalý deðil mi ama? Onlar hayatlarýnda sanki hiç küfretmiyorlar.

- Herkesi kendin gibi mi sanýyorsun Veli?

- Hayýr. Herkesi kendim gibi sansam herkes deli olmuþ olurdu. O zaman bu dünya imtihan dünyasý olmaktan çýkardý. Biz deliler sorumlu deðiliz ya.

- Neyse sýkýcý oldu bu muhabbet. Hem bize ne ya! Yazar düþünsün. Biz sadece bu hikâyenin kahramanlarýyýz.

- Öyle deme aðabey. El içine çýkýyoruz. Belki bir taliplimiz çýkar.

- Delinin zoruna bak ya! Seni deli mi dürttü diyeceðim; ama gerek yok buna zaten sen delinin tekisin. Haydi benim kadim dostum sevgili Veli’m. Saçmalamadan, yazarýmýzýn ve okuyucularýn gözünden düþmeden seninle yazýmýza dönelim ! Nerde kalmýþtýk?

- En son küfrediyordunuz.

- Hýmm hatýrladým. Neyse baþlýyoruz.

- Ben ne diyecektim yazýda aðabey?

- Ne diyecektin ne diyecektin? Hah! ‘‘Yine ne oldu aðabey?’’

- Tamam. Yine ne oldu aðabey!- Þimdi anladým bu sözler neden mahallede cirit atýyor Veli’m

- Nedenmiþ aðabey?

- Bak Veli. Çoðu kiþi bilir benim yýllardýr Muhtarýn kýzý Nihal’e vurgun olduðumu. Babasý korktu tabi züðürt Hasib’e kýzý kaptýracaðým diye. Baþkalarýný, bana yamamaya çalýþýyor. Hem bu salak muhtar artýk benim Nihal’le bir iþim olmadýðýmý bilmiyor

- Nasýl yani?

- Yanisi sevgili Veli’m. Yine geçenlerde Nihal’i bakkalýn önünde kýstýrdým. Ve ona bir dize þiirle aþkýmý yüz üçüncü kez ilan ettim. O da bana dedi ki

- Ne dedi?

- Dur oðlum sabýrsýzlanma! Anlatýyorum iþte. O da bana dedi ki: Yeryüzünde erkek olarak bir sen kalsan, yine de sana varmam. Ýyiliklerinle insanlarýn kalplerini kazanýrken, tipinle kýzlarýn sevgisini kaybediyorsun. Kýsacasý Hasib’im. Ben senin nasibin deðilim.

- Vay þýllýk vay!

- Aðzýna koydum mu oturturum. Ne diyorsun lan? Bitti dediysek kýzý bitir demedik!

- Aðabey dediði lafa bak ya!

- Vallahi öyle dedi!

- Boþ ver aðabey sana kýz mý yok?

- Bu olay beni çok yaraladý. Neredeyse dünyayla iliþkilerimi
kopardým. Nihal’in bana söylediði o sözler yüzünden Veli’m, geçenlerde sevmeyi býrakma kararý aldým. Artýk hiçbir þeyi kafama takmayacaðým ve kimseyi eskisi gibi sevmeyeceðim. Hayat benim için ‘‘Ekmek elden su gölden’’ sözünü aratmayacak cinsten olacak gayrý. Ne demiþler. Akýllý olup dünyanýn kahrýný çekeceðine, deli ol dünya senin kahrýný çeksin! Bundan sonra sana tabiyim Veli. Kuyuya taþ at, arkasýndan gitmeyen namerttir!



Not: Bu yazýnýn birinci paragrafýndaki söylentiler tamamen Veli’nin uydurmasýdýr. Siz de o taþýn ardýndan gidenlerdensiniz. Yolunuz açýk olsun!



Fatih KAYABAÞI