Aþk ile Dost,

Âþýk Veysel’in, Nazým Hikmet’in, Asým Bezirci’nin sadýk dostu, aþk ile…

Anadolu’nun kara topraðýndan fýþkýran kaynaklardan içtin sen bu aþký bilirim…

Bu aþk’týr sana ilham veren.

Ulu ozanlarýn çýraðý, gençliðin usta kuþaðý, yarýnlarýn büyük mirasý...

Kara topraðýn içli sesi Âþýk Veysel’imizi, Mozart, Bethoven, Bach… Ýle ayný notalarda buluþturan,
tanýþtýran ve müsahip kýlan, muhabbetlerini tüm dünya insanlýðýnýn huzuruna çýkaran çaðdaþ sanatçý…

Matematiði, fiziði, edebiyatý, tarihi ve bilimi sanata katýk edip, ince süzgeçten geçiren, parmaklarýnýn ucundan bir þelale gibi piyanosuna akýtan sihirli insan...

Emeðiyle kazandýðý þöhreti, serveti, bilgiyi ve sevgiyi layýkýyla taþýyabilen aydýn, yürekli, yiðit adam…

Dikkatini daðýtmak istiyorlar, sen iþine bak…

Yerel parçadaki damla, evrensel bütündeki derya arasýnda köprüleþen deha…

Dünya insanýnýn belleklerine kazýnmýþ yersiz önyargýlarý yenmeyi baþarmýþ onurlu elçi…

Kýtalar arasýnda mekik dokuyup, tanýmadýðý ülke Cumhurbaþkanlarýnýn davetlerini onurlandýran harika çocuk…

Üzülme; Çankaya resepsiyonuna davet edilmedin diye.

Ahmet Say çýnarýnýn yeþil fidaný,

Cumhuriyetin çocuðusun sen.

Kendi onurlu duruþunun bir mükâfatýdýr bu unutuluþ.

Mum dibine ýþýk vermez bilirsin.

Iþýðý alnýnda ilk hissedenlerin safýndasýn ya sen, ona bak.

Karanlýklardan böyle geçer insanlýk bilirsin.

Pes-etmezsin sen,

Bilirim,

Yitirmezsin hemen umudunu bülbüller sustu, kargalar öttü diye.

Küsmezsin sen daða taþa, baða bahçeye, börtü böceðe, güle çiçeðe, kýþ geldi diye.

Kovulan tüm güzellikler sanatçýnýn derinliklerine sýðýnýrlar bilirim.

Söküp çýkaramazsýn köklerinden kendini.

Her koþulda özgür ve dünyalýsýn sen.

Sen bilirsin yükselen her dalganýn derinden gelecek olanýn altýnda kalacaðýný.

Býrakmazsýn karanlýklarda, ýþýðý deniz feneri olan, yolunu bulan denizcileri bilirim.

Haramiler kesti yolumuzu diye,

Tüketme nefesini dipsiz kuyulara seslenerek,

Sen, iþine bak dostum!

Sanat þemsiyeni açýk tutmaya devam et dünya ölçeðinde… Ýnsanlýk için.

Notalar âleminin üstünde uçmaya devam et…

Devam sýnýrlar ötesinde özgürce akmaya…

Tacirlerle, ruh tüccarlarýyla, hilebazlar, yobazlarla baþa çýkmak için, kendi yerinde kalmaya,
bulunduðun yükseklikten ýþýðýný saçmaya devam...

Aydýnlýktýr onlarýn büyük düþmaný.

Býrak onlara para babalarýný…

Dost dost diyen Veysel Baba’ya kulak ver yeniden,

Kulak ver derinden gelen o sese…

O sesi bize sen anlat ‘Sihirli Piyano’nla.

Anlayan anlar,

Fazýl dost.



Strasbourg, 03 Ekim 2010