20:30
Sana özel bir hitap bulamadým. Ne desem biraz yalan olacak ne de olsa. Þimdilik belirsiz kalsýn. Zamanla þekillenir kendi kendine.
Evet... Yoðun bir gündü. Rutindi aslýnda. Diðerlerinden farksýzdý. Döndüm, dolaþtým yine kendimi kapýnda buldum iþte.
Acaba senin günlerin nasýl geçiyor? Senin kürkçü dükkanýn neresi, kimin mekaný?
Ayný umutsuzluk bu gün üzerimdeki. Sonun bilerek yazdýðým bir kitap gibi. Mutsuz bitiyor ama deðiþtirmek elimde deðil. Kitabýn kahramanlarý ele geçirdi beni. Nereye çekiþtirseler oraya gidiyorum. El mecbur takip ediyorum onlarý.
Mutsuzdum biraz bu gün... Þýmarýk bir çocuk gibi, ulaþamadýðým þeyleri düþünüp somurttum. Evet, iyi bildin. Sen de vardýn benim " ulaþamadýklarým " listemde. Þimdiden üstünü çizeyim bari. Nasýl olsa listemin demirbaþý olacaksýn.
Çok mu sýktým seni? Benim muhabbetlerim seni açmýyor, farkýndayým. Hep karamsarým ben. Bardaklarýn boþ tarafýný görmekte üstüme yok.
Öyle ya da böyle hayat geçiyor iþte. Saatler akýyor, tutamýyorum. Arkasýndan þaþkýn gözlerle bakakalýyorum.
Gitme vakti... Yarýn yine ayný hevesle kapýndayým. Açmayacaksýn biliyorum ama olsun, içeride olduðunu bilmek bile güzel...