Herkes uyuyor bu vakitte,ben her zamanki kayboluþlarýmý yaþýyorum. Ortasýndayým bir bilinmezliðin, uykuyu þöyle býrak yaþamak bile istemiyorum aslýnda. Düþündüklerimi yaptýramýyorum bedenime ve korkuyorum kendi bedenimden. Olmayan yerler yaratýyorum kendime ve her gece ziyaret ediyorum. Saat gecenin dördü ve duvarlarda konuþmuyor artýk benimle. Dýþarý çýkýyorum, sokaklar boþ sadece ben varým, birde olmayanlar. Olmayan bir yere geliyorum sonunda, daha önce hiç gelmediðim bir yer. Hiç bir þey yok, sadece ben ve bedenim.
En büyük kayboluþum bu ve hiç kimse farkýnda deðil. Sadece ben yaþýyorum bu büyük aný birde bedenim. Titriyorum, üþüyorum, gülüyorum, baðýrýyorum, aðlýyorum hýçkýrarak. Kimim ben, neyim? Bir adresim var mý? Ya da kimliðim. Bedenim neden gülüyor bana? Bu kayboluþtan sonra varolabileceðine mi inanýyor yoksa? Biri ona anlatmalý kayboluþun esas olduðunu. Baþka ruhlara sahip olabileceðine inanýyor olmalý, baþka bir ruhla varlýðýnýn devam edeceðine. Benden önce de baþka ruhlara sahip oldun mu? Ben baþlangýç mýyým yoksa?
Bir tiyatro var karþýmda, küçük oyunlar oynuyorlar hayatýmdan sahne sahne. O zamanlar anlayamadýðým anlasam da inanmadýðým güzel günlerim olmuþ aslýnda. Güzel kadýnlar sevmiþim, hiçbir zaman benimsemediðim kadýnlar. Çok fena terkedilmiþim, çok aðlamýþým hiç sevmemiþim sonra. Ardýndan silinmiþ hayatýmdan, hiç olmamýþ, hiç sevmemiþim, hiç terk etmemiþ beni. Kaçkere ölmüþüm, kaç kere dirilmiþim ardýndan hep bir þeyler kaybederek hayatýmdan. Her þey yavaþ yavaþ siliniyor, yok oluþum baþlýyor galiba. Haykýrýyorum sonsuza; bak ne kadar yalnýzým haydi dokun bana.
Yaþayan ölüler var evlerde, þimdi uyuyorlar yeni güne hazýrlýyorlar kendilerini, yeni kaosa, yeni kayboluþlara. Farkýnda deðiller, aslýnda öldüklerinin, bir þeyleri kaybettiklerinin, sadece bedenlerinin yaþadýðýnýn. Her gün ayný tiyatroda ayný rolü oynadýklarýnýn. Anne sevgisiyle baþlayan ve yalnýzlýkla biten bir hayat. Ölüm gibidir yalnýzlýk, soðuk ve keskin, yenik düþersin kendi bedenine.
Zamaným doldu galiba, hýçkýrýklarýmý da duyamýyorum. Siz bu yeni güne baþlarken ben olmayacaðým artýk. Kasýmýn ilk güneþi doðuyor yavaþ yavaþ ve olmayan adamýn gözyaþlarý ýslatýyor kaldýrýmlarý…