Ýnanan insan, tüm varlýðýný Yüce Allah’a adamýþtýr; Allah için yaþar ve her an Allah’ýn kendisiyle beraber olduðunun bilincindedir. Ýzlediði her görüntüde Allah’ýn sonsuz aklýný, muhteþem sanatýný ve gücünü takdir eder. Allah’ýn Zatýný görmek kuþkusuz ki mümkün deðildir. Ancak akýllý ve vicdanýný kullanan bir insan, çevresindeki yaratýlýþ örneklerine bakarak Allah’ýn mutlak ve Yüce varlýðýný kavrayabilir. Allah’ýn mutlak varlýðýna iliþkin deliller, görebilenler için tüm açýklýðýyla gözler önündedir.

Mümin, Allah’ýn varlýðýnýn ve gücünün bilincinde olduðundan, neden yaratýldýðýný ve Rabb’inin kendisinden neler istediðini bilir. Bu nedenle de dünya hayatýnda belirlediði hedef, Allah’ýn hoþnut olduðu bir kul olmaktýr; her durum ve koþulda çabasý bu yöndedir. Kendisini hedefine ulaþtýracak her yolu dener, bunun için ciddi bir þekilde gayret eder. Böylece inanmayan kimseler için kesin bir yýkým olan ölümün sýrrý da önünde açýlýr: Ölüm asla yok oluþ deðil, gerçek hayata geçiþ aþamasýdýr.

Ýnkar içerisinde yaþayanlar, hayatlarýnýn ‘rastlantýlarla ve kendiliðinden’ meydana geldiðini zannettikleri gibi, ölümün de ‘kendi kendine’ oluþtuðuna inanýrlar. Oysa hayatý da ölümü de yaratan alemlerin Rabbi olan Allah’týr. Ölüm, tesadüflerle ya da kazaen meydana gelen bir olay deðil, Allah’ýn özel olarak yarattýðý, kaderde zamaný, yeri ve þekli belirlenmiþ bir olaydýr.

Mümin, ölümün bir son deðil, asýl hayatýn baþlangýcý olduðu gerçeðinin bilincindeyken, birçok insan gibi hayatýnýn temelini ‘göçecek bir yarýn kenarýna’ bina etmez. Her þeyin yok oluþundan sonra da var olan, fani olmayan, mülkün ve din gününün sahibi olan Allah’a yönelir. Mal-mülk, makam, kariyer, saygýnlýk ve fiziki güzelliðin geçici olduðunu ve dünya hayatýnda sahip olunan hiçbir metaýn kendisini kurtuluþa götürecek yol olmadýðýný bilir. Hepsi yalnýzca, Allah’ýn yarattýðý kusursuz imtihan mekaný olan dünyadaki kýsa süreli ‘sebep’lerdir.

Bütün kainatýn sahibi ve mutlak hükümdarý olan Allah’ýn yaratmýþ olduðu dünya hayatýndaki bu sistemin anahtarý ise, Allah’ýn hoþnutluðudur. Hidayet lütfeden Rabbimiz, yalnýzca hoþnutluðunu amaçlayan kullarýný doðru yola iletir.

Allah, rýzasýna uyanlarý bununla Kuran’la kurtuluþ yollarýna ulaþtýrýr ve onlarý Kendi izniyle karanlýklardan nura çýkarýr. Onlarý dosdoðru yola yöneltip-iletir. (Maide Suresi, 16)

Ýman eden insan, tüm varlýðýný ve yaþamýný Yüce Allah’a adar, her an Rabb’i ile beraber olduðunun bilincindedir. Allah’a, O’nun hoþnutluðuna ve sonsuz cennetine kavuþma beklentisi içindedir. Dünya hayatýnda ‘Rabbi için sabreder’, O’na güvenip dayanýr; gökten yere her iþi düzenleyip kontrolü altýnda tutanýn, gizlinin gizlisini ve içindekini görüp bilenin Yüce Allah olduðunu bilir. Yaptýðý her iþte, izlediði her görüntüde Allah’ýn üstün aklýný, hayranlýk uyandýran benzersiz yaratma sanatýný ve O’nun sonsuz gücünü görüp, üzerlerinde derin düþünür. Ýnsan için tüm bunlarý görebilmek, tefekkür etmek, dile getirmek de büyük bir nimet ve ibadettir. Yaþamýný Allah’a adamak, insaný tüm kötülüklerden arýndýran, insanýn kalbine güven duygusu ve huzur indiren, sonsuz yaþamýnda da –Allah’ýn dilemesiyle-kurtuluþa ulaþmasýna vesile olacak olan en önemli yollardan biridir.

Samimi müminler, Allah’ýn hoþnutluðunu kazanmayý dünyevi hiçbir çýkara deðiþmezler, çünkü dünya üzerindeki -küçük ya da büyük- hiçbir çýkar, O’nun rýzasýný ve cennetini kazanmaktan daha önemli deðildir. Müminin yaptýðý iþin hikmeti, onu Allah’ýn hoþnutluðunu amaçlayarak yapmasý ile oluþur. Bu nedenle kiþi, sahip olduðu güzel ahlaký her zaman büyük bir dikkatle korumaya çalýþýr. Ýman edenlerin bu özelliði, “(Öyle) Adamlar ki, ne ticaret, ne alýþ-veriþ onlarý Allah’ý zikretmekten, dosdoðru namazý kýlmaktan ve zekatý vermekten ’tutkuya kaptýrýp alýkoymaz’…” (Nur Suresi, 37) ayetiyle anlatýlýr.

Yaþlý bir insandan bu yaþýna kadar neler yaþadýðýný anlatmasý istense, anýlarý muhtemelen birkaç saatte bitecektir. Kiþi, Allah’a iman etmemiþ ve O’ndan yüz çevirerek yaþamýþ biri ise þöyle diyecektir: "Bunca yýl yaþadým ama hiçbir þey anlayamadým. Ailem ve çocuklarým için, para kazanmak, mal mülk edinmek amacýyla yýllarca çalýþtým. Ancak artýk bir ayaðým çukurda, ölüp gideceðim. Sonra... sanýrým her þey bitecek…”

Bu kiþinin büyük yanýlgýda olduðu açýktýr. Düþündüðü gibi ölüm hiçbir þeyi bitirmeyecektir. "Keþke o (ölüm her þeyi) kesip bitirseydi.” (Hakka Suresi, 27) ayetiyle de bildirildiði gibi, tam aksine ölümle her þey yeni baþlayacaktýr.

Hayatýnýn merkezine Rabb’inin rýzasýný almýþ ve O’nun için yaþamýþ insanýn sözleri ise þöyle olacaktýr: "Beni üstün Yaratýcý Allah yarattý ve Kendisine kulluk ve ibadet etmem için dünyaya gönderdi. Ben bu imtihan ortamýnda hayatým boyunca sýnandým. Þimdi yaþlýlýk geldi ve hayatým boyunca hiç aklýmdan çýkarmadýðým ve hazýrlýk yaptýðým ölümü artýk daha yakýn hissediyorum. Her iþimde Allah’ýn hoþnutluðunu gözettiðim için de O’nun izniyle sonsuz kurtuluþu ve cenneti umut ediyorum…”

Ýþte mümin için dünyadan geçmek muazzam güzeldir; insan dünyevi olan her þeyden vazgeçer, tüm baðlýlýklarýndan sýyrýlýp Allah’a yönelirse, o zaman kurtuluþ bulur. Samimi mümin için hatadan, gafletten ve her türlü eksiklikten uzak olan Allah’a yönelmek ve hayatýný O’na adamak önemlidir.

Ýnanan insanýn yüreði Allah aþkýyla doludur. Aþkýný en iyi ifade ettiði an da, dünyadaki imtihan ortamý gereði yaþadýðý zorluk zamanlarýdýr. Çile ve zorluklar müminin sevgisini vurgulama imkaný verir. Ýnsan sýcak evinde, keyif içerisinde, imtihan yaþamadan sevgisini kanýtlayamaz. O nedenle imtihan, mümin için Allah’tan nimettir, rahmettir. Çile insanlarý yýpratýr diye bilinir, oysa çile inceltir. Allah’ýn hoþnutluðunu kazanma yolunda çekilen çileler insana saðlýk verir, kiþinin þevk ve heyecanýný artýrýr. Allah’ýn rýzasýný kazanma yolunda mücadeleden kaçýnan, Allah’ýn gösterdiði yollarda yürümeyen insanlar ise türlü hastalýklar yaþar, çökerler. Allah kalplerine rahatlýk ve huzur vermez; sürekli bir azap ve sýkýntý içinde ömürlerini geçirirler.

Gerçekte en önemli konu, Allah aþkýnýn ve Allah korkusunun insaný sarmasýdýr. Allah aþkýna kavuþan insan hem dünyanýn hem de ahiretin tüm güzelliklerine kavuþur. Allah’ýn hoþnutluðunu kazanan insaný artýk Rabb’i yönetir; kiþinin üzerinde þeytanýn zorlayýcý gücü kalmaz. Kalbini, ruhunu ve bedenini Allah’a tam bir teslimiyetle teslim eden insan, her an mutluluðu ve güzelliði yaþar.

Allah müminlere güzel bir hayat yaþatacaðýný vaat eder. O güzel hayat tatilde ya da ‘hayatýn tadýný çýkararak’ zevk içinde geçirilen bir hayat deðildir; mümin için güzel hayat Rabb’inin rýzasý için çalýþarak sürdürdüðü lezzet ve huzur dolu hayattýr. Yalnýzca Allah’a kulluk eden, yalnýzca O’nun için yaþayan müminler, ahirette de ’hoþnut edici ve hoþnut edilmiþ’lerdir ve sonsuz barýnma yurdu cennette benzersiz mutluluklar onlarý beklemektedir.

Cennet de, muttakiler için, uzakta deðildir, (o gün) yakýnlaþtýrýlmýþtýr. Bu, size vadolunandýr; (gönülden Allah’a) yönelip-dönen (Ýslam’ýn hükümlerini) koruyan, Görmediði halde Rahman’a karþý ’içi titreyerek korku duyan’ ve ’içten Allah’a yönelmiþ’ bir kalp ile gelen içindir. "Ona ’esenlik ve barýþ (selam)la’ girin. Bu, ebedilik günüdür." Orda diledikleri herþey onlarýndýr; Katýmýz’da daha fazlasý da var. (Kaf Suresi, 31-35)