Dünyasýndan çiçekleri koparýlmýþ bir kelebek gibiyim. Caným öyle yanmakta ki, bir pervane miyim yoksa ateþ miyim belli deðil. Bakýþlarýndan da gözyaþlarý alýnmýþ bir çocuk gibiyim. Aðlayamamam, beni mutlu gösterirken, annem bile mutsuzluðuma inanmamakta. Kimse beni gözlerimden tanýyamamakta. Bir galeride ünlü tablolar arasýnda sýkýþýp kalmýþ resim gibiyim ayný zamanda. Kimsenin gözü bende deðil. Hayatým amatörce çizilmiþ bir resim gibi. Acemilik var bende. Beþ para etmez biriyim yani. Bir köylünün sýðýrlarýna su içirdiði bir yalak kadar bile deðerim yok. Benim hiçbir yerde yerim yok. Gözlerim açýkken yaþadýklarým bunlardýr. Bu yüzden dünyadan gözleri açýk gitmek istemem. Bunca kabusu cehenneme taþýyamam. Cehennem deðerli bir yerdir, beþ para etmeyen bir insan olarak kendimi ateþe atamam. Gözlerimin kapalýlýðýnda, yaþadýklarým daha bir baþkadýr. Herkes rüyalarýnda sevgilisinin dizlerine koyarken baþýný, ben baþýmý alýp bir yere gidemem. Rüyalarým gece kýyafeti giymiþ bir kadýna hiç benzemez. Ben rüyalarýmda seviþmeyi hiç bilmem. Bu yüzden gözü kapalý da bu dünyadan gitmek istemem. Tanrý'm ben þimdi nasýl öleyim. Bir kör nasýl ölür ve can çekiþir onu da görmek istemem. Ben gözlerimi, Ýstanbul'un saraylarýna, köþklerine, camilerine ve ya güzel kýzlarýna feda edemem. Hayat bir bakýþ deðil mi zaten. Þöyle bir göz kýrpýp, bir de aþk masalý okuyup göçüp gitmek varken dünyadan, göz kapaklarýmý kimsenin vicdanýna býrakamam. Ben kimsenin dünya görüþüne göre yaþayamam. Kimsenin penceresinden de hayata bakamam. Hatta gibi olamam. Ne Necip Fazýl gibi, Ne Nazým Hikmet gibi ol demeyin bana. Gibileri kaldýrdým sözlüðümden. Bu yüzden kendim gibi bile olmak istemem. Bir kelebeðim, gül açmýþ yanaklara ve salkým söðüt saçlara konan. Bir çocuðum kimseye herhangi bir þey inandýrmaya çalýþmayan. Aðladýðýnda anne diye aðlamayan bir çocuðum artýk. Bir tabloyum, aþk büyüktür, insan küçüktür. Bana hangi çerçeveden bakarsanýz bakýn, aþký sýðýramazsanýz insanlýðýma. Istýrap rüzgarlarýnýn savurduðu bir gemide rotasýný Allah'a çeviren, Necip Fazýl'ým... Hapishane duvarlarýna gölgesini, aydýnlýk olarak vuran ve özgürlük aþýðý Nazým Hikmet'im... Gibiler yok hayatýmda. Ya hepim ya da hiçim artýk.