... Bilmez misin ki, gerçekten göklerin ve yerin mülkü Allah’ýndýr. Sizin Allah’tan baþka veliniz ve yardýmcýnýz yoktur. (Bakara Suresi, 107)

Ýnanan insanýn dünyada ve ahirette tek bir gerçek dostu vardýr. Bu gerçek dost her an onunla beraberdir, onu hiçbir zaman býrakmaz, asla terk etmez, her zorlukta yanýndadýr, yakýnýndadýr, ona destek ve yardýmcýdýr. Doðduðu andan sonsuza dek onunla birliktedir. Onun için yol göstericidir, koruyucu-dosttur, güvenilirdir, daima karþýlýksýz baðýþlayandýr. Kuþkusuz bu gerçek dost, Kendisine ihtiyaç olunan ve Kendisinden yardým beklenen Yüce Allah’týr.

Ýman sahiplerinin büyük bir kararlýlýkla Allah’ýn sýnýrlarý içinde yaþamalarýnýn amacý, yalnýzca O’nun sevgisini ve hoþnutluðunu kazanabilmektir. Allah, müminlerin zorluk zamanlarýndaki "Allah bize yeter" (Al-i Ýmran Suresi, 173) diyerek teslimiyet ve baðlýlýklarýný göstermelerine karþýlýk onlara mutlaka yardým vaat eder. Kendi yolunda þevk ve kararlýlýkla çaba gösteren kullarýna rahmetini, “Ey iman edenler, eðer siz Allah’a (Allah adýna Ýslam’a ve Müslümanlara) yardým ederseniz, O da size yardým eder ve sizin ayaklarýnýzý saðlamlaþtýrýr.” (Muhammed Suresi, 7) ayetiyle bildirir.

Samimi bir çabanýn içinde olan müminler, Allah’ýn üzerlerindeki rahmetine/koruyuculuðuna yaþamlarýnýn her anýnda tanýktýrlar. En zor görünen olaylarý dahi güzel sonuçlandýrýr, kolaylýk ve baþarý verir. Allah’ýn her an kendilerine destek ve yardýmcý olacaðýnýn bilincindeki müminler hiçbir durum ve koþulda ümitlerini yitirmez, her olayýn kesinlikle hikmet ve hayýrla yaratýldýðýný ve yine hayýr ve hikmetle sonuçlanacaðýný bilerek Allah’a tevekkül ederler.

Kuran’ýn verdiði örneklerden birinde, Hz. Musa’nýn, Ýsrailoðullarý’ný Firavun’un baskýsýndan korumak için Mýsýr’dan çýkarýþý anlatýlýr. Hz. Musa ve Ýsrailoðullarý denize ulaþtýklarýnda, içlerinden imaný zayýf olanlar, arkalarýndan gelen Firavun ve ordusu tarafýndan sýkýþtýrýldýklarýný düþünerek, ümitsizliðe kapýlýrlar. Hz. Musa ise "... Þüphesiz Rabbim, benimle beraberdir; bana yol gösterecektir." (Þuara Suresi, 62) diyerek, Allah’ýn kesin olarak kendilerine yardým edeceðine dair inancýný bildirir. Gerçekten de Allah, denizi mucizevi bir þekilde ikiye ayýrmýþ, Hz. Musa ve kavmini karþýya geçirmiþtir. Ardýndan denizi kapatarak Firavun ve ordusunu suda boðmuþtur.

Allah’ýn müminlerle beraber olduðuna kesin bilgiyle inanmýþ, Rabb’ini dost edinmiþ bir mümin, yaþamýnýn her anýnda Allah’ýn yardýmýna açýkça tanýk olur. Kullarý üzerinde gözetici olan Allah Kendisi’ne teslim olan müminlerin kalplerine ‘güven duygusu ve huzur’ indirir ve onlara destek olur.

Allah, sizin düþmanlarýnýzý daha iyi bilendir; bir veli (en güvenilir bir dost) olarak Allah yeter, bir yardýmcý olarak da Allah yeter. (Nisa Suresi, 45)

Peygamberimiz(sav) de yardým istenecek olanýn yalnýzca herþeye gücü yeten Allah olduðunu hatýrlatýr:

"... Bir þey isteyince Allah’tan iste. Yardým talep edeceksen Allah’tan yardým dile. Zira kullar, Allah’ýn yazmadýðý bir hususta sana faydalý olmak için biraraya gelseler, bu faydayý yapmaya muktedir olamazlar. Allah’ýn yazmadýðý bir zararý sana vermek için biraraya gelseler, buna da muktedir olamazlar." (Kütüb-i Sitte, Muhtasarý Tercüme ve Þerhi, Prof. Dr. Ýbrahim Canan, 16. cilt, Akçað Yayýnlarý, Ankara, 1992, s.314)

Kur’an’da, “ Kim Rahman (olan Allah)ýn zikrini görmezlikten gelirse, Biz bir þeytana onun ’üzerini kabukla baðlattýrýrýz’; artýk bu, onun bir yakýn dostudur.” (Zuhruf Suresi, 36) ayetiyle önünden, arkasýndan, saðýndan, solundan sokulan þeytanýn, insaný nasýl kuþatabileceðine dikkat çekilir. Ýþte, tek ve gerçek dostu olan Rabb’inden uzak olan kiþi, gerçekten en önemli düþmaný tarafýndan kuþatýlmýþtýr.

Þeytan baðýmsýz bir güce sahip deðildir. Ýman edenler üzerinde güçsüzdür. Bize düþen Allah’ý yalnýzca belli vakitlerde deðil sürekli anmak, O’ndan yardým dilemektir. Ancak, icabet edeceðine kanaat getirerek dilemek. Ýþte o zaman apaçýk düþmanýmýz þeytandan, her þeyi kuþatan Yüce Allah’ýn korumasýna sýðýnabiliriz.

Göklerde ve yerde ne varsa tümü Allah’ýndýr. Allah, herþeyi kuþatandýr. (Nisa Suresi, 126)

Ýmtihan mekaný olarak yaratýlmýþ dünya, yaþadýðýmýz olaylarla sýnandýðýmýz, sonsuz yaþamýmýza geçiþ aþamasýdýr. Zorluk yaþamadan ve o zorluk anlarýnda Rabb’imize sadakatimizi, sabrýmýzý, tevekkül ve teslimiyetimizi göstermeden sonsuz mutluluða ulaþamayýz. Göstereceðimiz güzel ahlak Allah’ýn yardýmýný getirecek, daðlarýn korkuya kapýlýp-yüklenmekten kaçýndýðý tüm aðýrlýklarý üzerimizden kaldýracaktýr.

Yoksa sizden önce gelip-geçenlerin hali baþýnýza gelmeden cennete gireceðinizi mi sandýnýz? Onlara öyle bir yoksulluk, öyle dayanýlmaz bir zorluk çattý ve öylesine sarsýldýlar ki, sonunda elçi, beraberindeki mü’minlerle; "Allah’ýn yardýmý ne zaman?" diyordu. Dikkat edin. Þüphesiz Allah’ýn yardýmý pek yakýndýr. (Bakara Suresi, 214)