Sessiz birþekilde aðlýyordu
Kimseye bir zarar vermeden içlenip, ruhunun hicranýný aþikar eðliyordu
Bir gönül için hüznün vazgeçilmezliðini biliyor, kah sabrediyor, kah ah çekiyordu
Þikayet etmeye yeltenmiyordu, derdi bahþedenin kim olduðunu yakinen biliyordu




Hayat hep sürur duyulan
Hevesler girdabýnda boðduran, emeller için gönlü unutturan, nefsi aymazlýk deðildi
Bilinmeyen, hissedilmeyen bir esaretin, kalbi kararmýþlýðýn ömür sayfasý ne edepti
Hesabi olmak gayet açýk ve netti, akleden için suhuletli olmak evvel emirde hedefti




Gönül sevgi ve þefkate yabancý ise
Bir garabet ve ihsandan müstaðni olan iradeyi zamansa, hakikat için duyarsýzsa
Ecri dilemeyen, gayreti inþirah için esirgeyen, nefsini önceleyen bir tadýmlýk cansa
Söyle ki bir aþk neylesin, ölüm için hali ferahlýktan fevkalade uzak bir karanlýksa




Caný canana kurban eylemeyen
Ve feda olmanýn ne demek olduðunu hiç bilmeyen, soyup benliðini uryan olmayan
Mektebi irfan rahlesinde bulunmayan, geleceðini biran olsun aþkla sorgulamayan
Uyduk kalabalýða diye bir hesabýn içinde yer alan ve ne derleri bir kurtuluþ sayan




Ummanýn sedasýndan anlamayan
Dökülen gözyaþlarýný hak ve bizzat teslim edilmesi gereken hukuku için algýlayan
Narýn vechesinden, cennetin beklentisinden, borcu ifa ettik demekten o an kurtulan
Mahsur için sevdasýný ruhun en müstesna vecdinde yudumlayan olursa, o kurtulan



Mustafa CÝLASUN