19.00
Uzun zaman oldu. Yazmaya çok kez niyetlensem de, bir güç beni yazmaktan alýkoydu her seferinde. Sevmedim bu durumu ben. Sana yazmak benim en sevdiðim þeylerden biriyken bu isteksizlik nerden çýktý þimdi?
Ben niyetlendiðim hiç bir þeyi tam olarak bitiremiyorum. Ne yasýný tutabiliyorum adam akýllý, ne de hüzünlendiðim zaman aðlayabiliyorum. Boðazýmda bir þeyler düðümleniyor. Aðlamayý çok istesem de yapamýyorum. Bu da canýmý daha fazla acýtýyor.
Tek bildiðim mutsuz olduðum. Ve mutsuzluðum geçmeyecek farkýndayým. Mutsuz olmaya mahkumum ben. Seni sevmeye devam ettiðim sürece de bu böyle olacak.
Dün gece senin en çok sevdiðin þarkýlardan birini dinledim. " iki gözüm" Bu þarkýyý sen seviyorsun diye seviyorum. Onun için deðerli benim gözümde.
Bak iþte... Þimdi de ayný þey oluyor. O kadar çok aðlamak istememe raðmen bir türlü yapamýyorum. Ve bu durumdan nefret ediyorum.
Bu hep böyle mi devam edecek? Evet, haklýsýn... Bu durumu kendime ben yaþatýyorum. Herkesin söylediði gibi, bitirmek benim elimde. Ýyi de ben niye baþaramýyorum o zaman?
Afedersin unutmuþum. Ben hiç bir þeyi tam yapamýyordum. Bu da öyle bir þey galiba.
Daha fazla yazacak gücüm kalmadý. Ýyi geceler...