Gözlerimin önünde bir an, balkondayým elimde telefon tam karþýsýnda sen varsýn, evine giderken konuþuyoruz. Ýlk ve son kez. Aðzýndan kaçýyorsun bir tek kelime. Tekrarlatamýyorum sana bir kez daha. Son oluyor bu konuþma bir ben bilmiyorum bu gerçeði.
Seni merak içinde geçirdiðim günler geliyor sonra bir bir aklýma. Ama þimdi aklýmýn ucundan geçmeyiþine nasýl geldik diyorum, nasýl geldim. Adýnýn harflerini görüyorum saðda solda, ah diyorum. Bir adým ötemdesin ama, bir o kadar uzaksýn hayatýma. Varlýðýn yetiyor artýk yaþantýma. Demiþtim ya sana, sen mutlu ol yetiyor o bana!.
Sigara dumanýmda saklýyorum seni, göz yaþlarýmla arýndýrýyorum seni. Adýný saklýyorum, yaþantýmdan. Kalbime deðil, ruhuma gömdüm ben senin bende kalan sevgi kalýntýlarýný. Yeþermeyeceðini bile bile yaþatamazdým kendime bir dolu acý.
Sen bilmiyorsun bu kelimelerin sana ait olduðunu, sen anlamýyorsun bu içimde ara sýra gün ýþýðýna çýkan sevgi sözcükleri senin. Sen okumuyorsun, gözlerinin içinde mutluluðu görüyorum üzüntümün içinde. Þimdi düzeliyorum yavaþ yavaþ, bakmamaya çalýþýyorum sana, görmemeye çalýþýyorum mutluluðunu, içimdeki gün ýþýðýna çýkarmamaya çalýþýyorum.
Sana ait bu yazý sen bilmesen de, yine gün ýþýðýna çýkartmamaya çalýþýyorum sana olan içimdeki derin sevgiyi. Ýçimde hala adýnýn harflerini heceliyor olduðumu bilmiyorsun.

Bilme de!.

Tanrý biliyor ya,
Unutamadým hala,
Nefret ediyorum,
Ardý arkasý kesilmeyen sahte sevdalardan..