Din kültürü ve ahlak bilgisi öðretmeni, iyi örnek midir öðrencisine?


Din dersi gündem de ya!



Kaldýrýlýrsa daha mý iyi olur acaba?




Bu yaþýma gelinceye deðin, farklý din öðretmenleriyle karþýlaþtým. Ýçlerinden bir tanesi hem ahlaki hem dine örnekti benim için. Diðerleri sadece iþ için oradaydý maalesef...

Çocuklarý susturmak için yarým tebeþiri onlara atmasý ve kötü sözler konuþmasý dikkati mi çok çekmiþtir. Korku kültürünü o öðretmenlerden görmüþtüm. Sevdirmek yerine soðutmaya kalkmýþlardý.

Baþaramadýlar þükür ki; Allah yardým etti ve dine olan merakým; dini daha güzel öðrenmemi saðladý.



Kýzýmýn yaþadýklarý…

Ýlköðretim döneminde, çocuklar; din dersini davranýþ olarak görürler. Örnek olarak öðretmenler vardýr.

Görüntüsüne önem vermeyen, temizlik kurallarýný hiçe sayan din hocalar; dini ne kadar yansýtýr. Ne kadar öðrenciye örnek olur?



Zaman, mekân farklý olsa da bu yaþanýyor caným ülkemde ne yazýk ki!

Yirmi yýl önce de bu böyleydi, þimdi niye böyle! O kadar imkanlar olmasýna karþýn hem de..

Hijyen ne kadar da önemli; karþýndaki insaný rahatsýz etmeyen davranýþ, güzel koku, temiz görüntü, imkânýn ölçüsünde iyi giyinmek…

Ahlâk kurallarý arasýnda bunlarýn da olmasý gerekir. Dinimiz temizliði emreder, kimseyi rahatsýz etmeksizin örnek olmak gerek. Herkes televizyon ekranýnda ki; Mustafa Karataþ, Nihat Hatipoðlu gibi deðil maalesef. Öðrenciler için öðretmen ne kadar mühim; kýzým ve arkadaþlarýndan bilirim..

Din dersine giren öðretmenin temiz olmamasýndan dolayý, bugün bana yakýndý. Ne diyeceðimi bilemedim inanýn. Üstelik bu görmüþ olduðu ikinci din öðretmeniydi..

Orta öðretimde de tek din dersi öðretmenin pis olmasýndan þikâyetçi idi. Þimdi lisede ve yine ayný sorun…

Kýzým haklýydý, din dersi temizlik dersi olmalýydý. Öðretmen güzel kokmalýydý, diþleri tertemiz, konuþtuðu zaman kötü koku saçmamalýydý..

Maalesef onu rahatlatamadým, benimde okul döneminde bunun benzerini yaþadýðým aklýma geldi..

Arada zaman farký olsa da insanlar “temizlik anlayýþýný” deðiþtiremiyorlar mýþ.

Din dersinin kalkmasýný istiyorum, “din öðretmenleri” yüzünden. Aile de eðitilmeli çocuk. Allah sevgisi, toplum kurallarý ile birlikte anlatýlmalý ve iyi bir kul olmanýn bütün gereklerini anne baba çocuða göstermeli kendi yaþantýsýyla. Aslýnda tatil dönemleri; camilerde kur’an dersi veriliyor, isteyen bu þekilde kutsal kitabýmýzý öðrenebilir.

Din; güzelliklerin, doðruluðun, temizliðin, içsel huzurun gereði olmalý. Allah ile kulun aþkýný yaymak için yaþanmalý. Gösteriþten uzak, þiddetin barýndýrmadýðý din olmalý. Öðretmen öðrencilere güzel ahlâký ile örnek, temizliðiyle dini sevdiren insan olmalý.





Bir öðretmen düþlüyorum

Sevgisini gösteren, kendi düþüncesi yerine.



Bir öðretmen düþlüyorum,

Kendi sýkýntýsýný öðrencisine yansýtmayan,

Baðýrmadan, sakin ce konuþan.



Bir öðretmen düþlüyorum,

Öðreticiliðin önemini hisseden.



Bir öðretmen düþlüyorum

Saygýyla düþünceye eðilen..

Erkek kýz ayýrýmý yapmayan…







....temiz bir dünya için....



Bursa-2010-
Ekim