Beklerim hiç kuþkusuz vahti ahirimi
Sükuta muhtaç kalan melalin nasibini, uhteleþen hicrani kederimi
Hareket ve kuvvetin yeganesi olan sahibimi, gönül figanýmdan aþka hasretimi
Neye yarayacak, laf kelamýn vecdiyle ne vakit sevdalaþacak, ruhum korkmayacak




Niye yangýnlardayým, içimi sýzlatan ahýn elindeyim
Sabra müdrik olan, çilede hakikatin feyzini tadan, lamekan olup pervanece çoþan
Sineme hüznün hazzýyla bir anlam katan ve mavera için kalbimi aþkla ferahlatan
Esaret altýnda umutla ruhuna bir lahza ile sevdanýn o feragatýný tahtýný hatýrlatan




Aþka düþtüm can-u dil müft-i civanan oldu
Hep sabýr yüreðimde bin hüzün ile taht kurarak bahtýma müptelay-ý nazar oldu
Hazan sanki ruhumda manay-ý lal oldu, dil hali þehretymekten niye periþan oldu
Kah akþam temaþamda hicranla þad oldu, kah seher vahti hilali anber gibi koktu




Neyleyim ki nazarlarým halimi zerketmez
Yüzüm hiç gülmez, bir tebessüm olsun þevk ihsan ederek bahtýma nasibi þehretmez
Vakit müddetlidir düþünmek ihsas-ý reydir fikretmek akýl ve idrak bir için vesiledir
Ruhumdan tebarüz eden ne varsa, azim ile sabretmek manayý vuslatsa aþka eþiktir




Ýnsan nefsi ve hevayý heves vuzuhunda telakkidir
Ömür yumaðýnda manalaþýp hak ve hakikatin banisinde kalmayýnca zafiyettir
Kalbi yürek mesabesindedir, aklý mukallit kabilindendir, iradesi o vakit nefsedir
Aþk; gül-i nihalden bir esindir, feraset kalbi inþirah için söyle neyi baklemektedir



Mustafa CÝLASUN