Diyorlar ki Oðuzlar:
Dört türlüdür karýlar,
Birisi SOLDURAN SOP,
Öteki DOLDURAN TOP
Sonra EVÝN DAYAÐI,
Dördüncüsü BAYAÐI.

SOLDURAN SOP

Doymak bilmez oburdur,
Bu tür Solduran Soptur.
Yataðýndan kalkýnca,
Yemek ister çabukça.
Ev iþlerine bakmaz,
El ve yüzün yýkamaz.
Bir külek yoðurt bekler,
Dokuz bazlama ister.
Yer de doyana kadar,
Elin böðrüne koyar,
Çenesi dýr dýr eder,
Kimi görse þöyle der:
“Ah n’olaydý n’olaydý,
Þu ev harap olaydý!
Varalý bu kocaya,
Yemedim doyuncaya.
Pabuç bilmez ayaðým,
Daha doymadý karným.
Baþým yaþmak görmedi,
Yüzüm de hiç gülmedi.
Ah ölse de þu kocam,
Baþka birine varsam!
Kurtulsam þu heriften,
Yoksulluk, fakirlikten...”
Böyle birini Han’ým,
Vermesin sana Tanrým.
Ocaðýna düþmesin,
Çocuðu yetiþmesin.
Solduran Soptan Han’ým,
Seni korusun Rab’bým.

DOLDURAN TOP

Dürtüklemezsen kalkmaz;
Eve, ocaða bakmaz.
Kalksa evde duramaz,
Sabah yüzün yýkamaz.
Güvenir çenesine,
Düþer oba içine...
Dedikoduyu sever,
Hep de kendini över.
Obanýn bir ucundan,
Geçip her bir kapýdan,
Çekiþtirerek söyler,
Her kapýyý da dinler.
Öðleye kadar gezer,
Sonra evine döner.
Eve girmiþ bir köpek,
Her þeye bakmýþ tek tek...
Yanýnda ala dana,
Yatarlarken yan yana;
Kümesine tavuklar,
Ahýrýna sýðýrlar...
Görür ki hepsi dönmüþ.
Dolduran Top köpürmüþ:
—Gýz Ayna, Ürüveyde,
Kutlu Melek, Zübeyde!
Ölmeye gitmemiþtim,
Kaybolup yitmemiþtim.
Ben yine gelecektim,
Ýþimi görecektim.
Yerim, yurdum buraydý,
Az baksanýz n’olaydý!
Girmiþ köpekle, dana
Daðýtmýþlar her yana...
Gýz Çan Paþa, gýz Melek
Kimin bu hýrsýz köpek?
Tanrý hakký yok mudur?
Gýz komþuluk bu mudur?

Böylesi gibisinin,
Bebeði yetiþmesin.
Allah sana vermesin,
Han’ýmý esirgesin.

NE KADAR DERSEN BAYAÐIDIR

O ki çok bayaðýdýr,
Hem de rezil kadýndýr!
Uzaklardan, yabandan
Ya da yakýn obadan,
Bir misafir gelirse,
Eve buyur edilse,
Kocasý þöyle dese:
“Getir yiyelim ekmek,
Misafir rahmet demek”
Ekmek yalnýz olmaz,
Bayaðý hiç aldýrmaz.
Erine der: — Neyleyim?
Yýkýlasý þu evim!
Olmaz olsun bu kadar!
Ne elek, ne de un var.
Ben deveye binemem,
Deðirmene gidemem.
Konuk, kalçama gelsin,
Neyi bulursa yesin...
El vurur kalçasýna,
Sýrt döner kocasýna.
Koca sözüne uymaz,
Ne söylense aldýrmaz.
Ah o baþý torbalý!
Nuh eþeðinden aslý1...
Böyleleri gelmesin,
Sizi Hakk esirgesin.

EVÝN DAYAÐI

Eve kýrdan, yabandan
Ya da elden, obadan
Bir misafir gelirse,
Koca evde deðilse;
“O yedirir, içirir,
Aðýrlar ve gönderir.”
Ayþe, Fatma soyundan...
Böylesi ocaðýndan
Han’ým eksik olmasýn,
Soyu sopu yaþasýn.
Bebekleri yetiþsin,
Allah sana da versin.

Ahmet KARAASLAN