Tutuþmuþ kalbinde çaresizlikler
Sokaklarýn prangalý özgürlüðünde
Dilinde özlem yüklü bir ezgi
Durmadan söylüyor bir kaldýrým güftesinde

Hor görülmüþlükten kaçar
Eziktir bakýþlarý
Þefkati arayýp durur
Umutsuz çýrpýnýþlarý
Düþleri ise hep asýlý kalmýþ kirpiklerinde
Boyun eðmiþ kaderine
Bir çýðlýktýr susuþlarý

Gidecek yeri yoktur
Ne akraba ne ocak
Köprülerin soðuk duvarlarýdýr
El açan ona kucak
Yankýlanýr kimsesizliðinde hep ayak sesleri
Sizin suçunuz hiç yok mu ?
Der gibi bakýyor gözleri
Ben mi istedim diyor bu hazin sonu
Aðladý aðlayacak
Adý sokak çocuðu

Hayatýn kaçýncý sahnesidir bu yaþadýklarý
Umudun son perdesinde sona ermiþ umutlarý
Hep sevgiye hasret kalmýþ
Bir dilim ilgiden muhtaç
Pembe yarýnlardan uzak durur dünyalarý

Ey ýþýklý gecelerin gülen yüzleri
Gündüzlerin ise herþeyi gören gözleri
Kimsesizlerin kimsesi olmak ise insanlýk
Size sesleniyorum
Bir yudum sevgi katýp
Kurtarýn yarýnlarý.......

ARZU KARADOÐAN

çocuklar aydýnlýk bir milletin ýþýklarýdýr.......


28,10,2010