HADÝ YAZ PARMAKLARIM

Hadi yaz parmaklarým. Þimdi zamanýdýr uzun zamandýr yazmayýþýnýn. Hele ki suskun kaldýðýn þu kýsa zamanýn inadýna yaz. Bir sigara yak ve dumanýný en bohem þekilde üfle hayatýnýn suratýna. En aðýr küfürlerle çýk karþýsýna. Çýk ki seni görünce kaçasý gelsin her defasýnda. Hayatý sevmediðini bile bile, yaklaþ en illet halinle. O þimdi kaçýyor ya,yapýþ sülük gibi yakaladýðýn her yerde. Karþýna çýktýðý her zaman saldýr köpekçe. Her terk ettiðine her terk ediþine manalý bir tebessüm gönder pulu olmayan mektupçasýna. Geceyi uyandýr uykusundan, gündüzü býrakma aydýnlýða.
Hadi yaz parmaklarým. Þu buhran saatte titresin kâðýdýn. Kalemin yazarken kýrýlsýn. Yazacaklarýn yok satmasa da okuyan gözler sýkýlsýn. Ne de olsa Süreyya diye bir yýldýz kaydý gitti ve artýk dönmeyecek. Görmediðin bilmediðin þeyi kaybetmek. Her neyse sen yazmaya devam et parmaklarým. Süreyya demiþtik deðimli? Ha iþte dediðim gibi. Sahi nereye gitmiþti bu Süreyya. Yazmýþtý parmaklarým ama okuttuðum gözlerimi yanlýþ seçmiþtim. Bilmem ki ne demeli. Kýzmalý mý, yoksa fýttýrmalý mý? E kime kýzmalý, neye fýttýrmalý. Boþ ver hadi yaz parmaklarým. Süreyya hissedecektir. Ben öyle hissediyorum.