Hayat gariptir ve hayatýn motiflerini oluþturan bizler daha da garip! Sonunda hayal kýrýklýðý yaþanacaðýný bile bile çýplak ayaklarla hem de koþa koþa o kýzgýn ateþe gidenler biz deðil miyiz? Acý çekmemize raðmen hala o ateþte yanmaya devam eden de yine biz deðil miyiz? Ve gün gelir içinde yandýðýmýz o ateþ sönmez mi ve biz de kalmaz mýyýz ortada yanýk almýþ ve de içi buruk bir þekilde...O ana kadar yaralarýmýzýn farkýnda deðilizdir, iþte farkettiðimiz o an o yaralar yanmaya baþlar ve de baþlarlar tabiki can yakmaya...O acýdan kaçýþ olmaz sadece türlü oyunlarla hafifletmeye çalýþabiliriz o kadar.Ya verilen onca emek...Beraber yaþanýlan uykusuz geceler...Vaat edilmiþ sözler...Bakýþlardaki manalar...Birlikte el ele izlediðiniz onca filmler...Beraber tattýðýnýz ve yediðiniz yemekler.. Baþýnýzý koyduðunuz yastýk ve birlikte paylaþtýðýnýz yatak....iþte bunlarýn hepsi de o ateþte birer birer yanar ve sonra da söner...bize de kafamýzdan gitmeyen bu acýmasýz anýlarý silmeye çalýþmak kalýr..oysa bilmeyiz ki bunlar silinmez sadece kaðýtlarý eskir...